Himno Nacional de Tailandia

El Himno Nacional de Tailandia ( tailandés : เพลง ชาติ ไทย , romanizado :  Phleng Chat Thai ) es el título de Tailandia 's himno nacional , que fue aprobada el 10 de diciembre de 1939. La melodía fue compuesta por Phra Chenduriyang (Peter Veit) y las palabras son por Luang Saranupraphan . Phleng chāt ( tailandés : เพลง ชาติ ), que literalmente significa "himno nacional", es un término general para un himno nacional. Este término también se usa para referirse a esta canción específica.

Phleng Chat tailandés

Inglés: Himno Nacional Tailandés
เพลง ชาติ ไทย
Letra del himno nacional tailandés, publicada en la Gaceta Real del Gobierno de Tailandia el 10 de diciembre de 1939.
Himno nacional de Tailandia
Letra	Luang Saranupraphan , 1939
Música	Phra Chenduriyang , 1932
Adoptado	1932
Readoptado	1939 (con letra actual)
Muestra de audio
"Himno Nacional Tailandés" (instrumental y vocal) expediente ayuda

Periodización

Himno nacional histórico

Nombre	Fecha	Notas
Sansoen Phra Narai (en tailandés :สรรเสริญ พระ นารายณ์ ) (Glorifique al rey Narai)	1687–1688	Sri Ayutthaya ( tailandés :ศรีอยุธยา ) Himno nacional no oficial en 1946-1949
Chom Rat Chong Charoen ( tailandés :จอม ราช จงเจริญ ) (Larga vida al gran rey)	1852–1871	Himno real e himno nacional del período de Rattanakosin siamés , introducido por el rey Mongkut (utiliza la melodía de God Save the King )
Bulan Loi Luean ( tailandés :บุหลัน ลอย เลื่อน ) (La luna flotante en el cielo)	1871–1888	que fue la composición real del rey Buda Loetla Nabhalai (Rama II) para usar como el nuevo himno. Más tarde, el rey Chulalongkorn ordenó al señor Heutsen, un director de banda holandés que sirvió en el Ejército Real Siamés, que arreglara la canción en estilo occidental para la interpretación de la banda militar. Según una investigación de Sugree Charoensuk , profesor asociado de la Universidad de Mahidol , la melodía de este himno puede coincidir con otro himno llamado Sansoen Suea Pa (en tailandés : เพลงรรรเสริญ เสือป่า  : Tiger Corps Hymn) que se usó como himno de el Cuerpo de Tigres Salvajes desde 1911. [1]
Sansoen Phra Barami (en tailandés :สรรเสริญ พระ บารมี ) (Glorifique su prestigio)	1888-1932 Himno real desde 1932	Himno nacional del período Rattanakosin
Maha Chai ( tailandés :มหาชัย ) (Gran victoria)	1895 Himno Nacional Provisional en 1932	Otros miembros de la familia real y el grupo de colores de la unidad colorean en marcha lenta
Phleng Maha Nimit ( tailandés :ตระ นิมิตร / มหา นิมิตร ) (Gran Visión)	1934
Phleng Chat Siam Phleng Chat Thai ( Tailandés : เพลง ชาติ สยาม / เพลง ชาติ ไทย )	1932-1946 1949-presente	Después de la revolución siamesa de 1932 , el himno se clasificó en 2 facciones, Phleng Chat Thai se usó como himno nacional y Sansoen Phra Barami todavía se usó como himno real. En 1939, el nombre del país se cambió de Siam a Tailandia y la letra del himno se cambió de las palabras Siam a Thai.

Antecedentes históricos

Himno nacional antes de 1932

Antes de 1932, Sansoen Phra Barami (el Himno Real) se utilizó como himno nacional de Siam.

Himno nacional después de 1932

Phleng Chat Siam partitura (portada) en 1933

El himno se compuso unos días después de la revolución de 1932 con una melodía vagamente similar al himno nacional de Polonia , Poland Is Not Yet Lost , y se emitió por primera vez en julio de 1932. La letra original fue de Khun Wichitmatra .

Phleng Chat Siam (letra de Khun Wichitmatra, 1932-1934)

Letras de canciones de Khun Wichitmatra	Romanización	Transcripción fonética (IPA)	Traducción en inglés
แผ่นดิน สยาม นาม ประเทือง ว่า เมืองทอง ไทย เข้า ครอง ตั้ง ประเทศ เขต ต์ แดน สง่า สืบ เผ่า ไทย ดึกดำบรรพ์ โบราณ ลง มา รวม รักษา สามัคคี ทวี ไทย บาง สมัย ศัตรู จู่โจม ตี ไทย พลี ชีพ ร่วม รวม ร ไล่ ไล่ รอด ตลอด มา อัน ดิน สยาม คือ ว่า เนื้อ ของ เชื้อ International deutsch english น้ำ ริน ไหล คือ ว่า เลือด ของ เชื้อ ข้า เอก ราษฎร์ คือ เจดีย์ ที่ เรา บูชา[nota 1] เรา จะ สามัคคี ร่วม มี ใจ รักษา ชาติ ประเทศ เอกราช จงดี[nota 2] ใคร ย่ำยี เรา จะ ไม่ ละ ให้ เอา เลือด ล้าง ให้ สิ้น แผ่นดิน ของ ไทย สถาปนา สยาม ให้ เทอดไทย ไชโย	Phǣndin Sayam Nam prathư̄ang WA Muang thǭng tailandés Khao khrǭng tang Prathet KHET dǣn SANGA SUP phao Thai Boran dưkdamban largo mā Ruam Raksa sāmakkī TAWI tailandés BANG samai Sattru Chu čhōmtī tailandesa PHLI CHIP Ruam Ruam ruk lai Kao lui luat Mai mungo Phadung phatai Sayam samai BURAN rǭt talǭt mā Un din Sayam khu WA nua khǭng Chua tailandés Nam rin lai khu WA luat khǭng Chua Kha Ēkkarāt khu Chedi Thi Rao BUCHA Rao Cha sāmakkī Ruam MI Chai Raksa Chat Prathet ekkarāt Chong dī Khrai yamyī Rao Cha mai La Hai Ao luat Lang Hai pecado phǣndin khǭng thai Sathāpanā sayām hai thư̄at thai chaiyō	[pʰɛ̀ːn.dīn sà.jǎːm nāːm prà.tʰɯ̄ːəŋ wâː mɯ̄ːəŋ tʰɔ̄ːŋ] [tʰāj kʰâw kʰrɔ̄ːŋ tâŋ prà.tʰêːt̚ kʰèːt̚ dɛ̄ːn sà.ŋàː] [sɯ̀ːp̚ pʰàw tʰāj dɯ̀k̚.dā lōːrān bá .mák̚.kīː tʰá.wīː tʰāj] [bāːŋ sà.mǎj sat̚.trūː tɕùː tɕōːm.tīː] [tʰāj pʰlīː tɕʰîːp̚ rûːəm rūːəm rúk̚ lâj] [kʰâw lūːəm rúk̚ lâj] [kʰâw lūːəm rúk̚ pàm. mǎj bù.rāːn rɔ̂ːt̚ tà.lɔ̀ːt̚ māː] [ʔān. dīn sà.jǎːm kʰɯ̄ː wâː nɯ́ːə kʰɔ̌ːŋ tɕʰɯ́ːə tʰāj] [náːm rīn lǎj kʰɯ̄ː wâː nɯ́ːə kʰɔ̌ːŋ tɕʰɯ́ːə kʰâː] [ʔèk̚.kà.râːt̚ kʰɯ̄ː tɕēː.dīː tʰîː rāw būːə. [rák.sǎː tɕʰâːt̚ prà.tʰêːt̚ ʔèk̚.kà.râːt̚ tɕōŋ dīː] [kʰrāj jâm.jīː rāw tɕà mâj láʔ hâj] [ʔāw lɯ̂ət̚ ʔèk̚.kà.râːt̚ tɕōŋ dīː ] [kʰrāj jâm.jīː rāw tɕà mâj láʔ hâj] [ʔāw lɯ̂ət̚ èk̚.kà.râːt̚ tɕōŋ dīː] tʰāj tɕāj.jōː]	La tierra de los siameses es conocida como la tierra del oro. Los tailandeses han conquistado esta hermosa tierra. El pueblo tailandés lo ha servido desde la antigüedad. Unidos, lo hemos defendido En algunas épocas, nuestros enemigos nos han atacado. Pero los tailandeses sacrificaron sus vidas para salvar su patria. Con sangre, luchamos por nuestra soberanía y hasta ahora hemos mantenido vivo a Siam. Esta tierra siamesa es el baluarte de la raza tailandesa. Nuestra sangre corre por las venas de esta nación. La independencia es como una pagoda que honramos [nota 1] Nos levantaremos y estaremos como uno solo. Para proteger nuestra patria y soberanía tan querida. [nota 2] No habrá misericordia para quienes la deshonren. Los masacraremos hasta el último. Para glorificar nuestra gran tierra siamesa, ¡Hurra!

Primer concurso de himnos nacionales (1934)

En 1934, el gobierno tailandés lanzó concursos para el himno nacional oficial, tanto de melodía como de letra. Changwang Tua Phathayakoson (จางวาง ทั่ว พั ท ย โกศล) compuso una melodía en un estilo tradicional llamado Phleng Maha Nimit , pero se seleccionó la melodía de Phra Chenduriyang porque sonaba más moderna.

Segundo concurso de himnos nacionales

Después de eso, en el concurso por la letra con la música de Phra Chenduriyang, las palabras originales de Khun Wichitmatra se llevaron el primer premio. Estuvieron en uso hasta 1939, con una edición menor y una versión adicional escrita por el ganador del segundo premio Chan Khamvilai (ฉันท์ ขำ วิไล) adoptada en 1934. ^{[2] [3] [4]}

Himno nacional tailandés cantado por Miss Pratum que incluye la letra de Khun Wichitmatra y la letra de Chan Khamvilai

Phleng Chat Siam (letra de Chan Khamvilai, 1934-1939)

Letras de chan khamvilai	Romanización	Transcripción fonética (IPA)	Traducción en inglés
เหล่า เรา ทั้งหลาย ขอ น้อม กาย ถวาย ชีวิต รักษา สิทธิ์ อิส สระ ³ แดน สยาม ที่ พ่อ แม่ สู้ ยอม ม้วย ด้วย พยายาม ปราบ เสี้ยนหนาม ให้ พินาศ สืบ ชาติ มา แม้ ถึง ภัย International deutsch english ด้อย จน ย่อยยับ[nota 3] ยัง กู้ กลับ คง คืน ได้ ชื่น หน้า ควร แก่ นาม งาม สุด อยุธยา นั้น มิใช่ ว่า จะ ขัดสน หมด คน ดี เหล่า เรา ทั้งหลาย เลือด และ เนื้อ เชื้อชาติ ไทย มิ ให้ ใคร เข้า เหยียบย่ำ ขยำ ขยี้ ประคับประคอง ป้อง สิทธิ์ อิส สระ เส รี เมื่อ ภัย ช่วย กัน จน วัน ตาย จะ ตาย ไทย มั่น รัก ชาติ ไม่ ขาด สาย มี ไมตรี ดี ยิ่ง ทั้ง หญิง ทั้ง ชาย สยาม มิ วาย ผู้ มุ่งหมาย เชิด ชัย ไชโย	Lao rao thang lāi khǭ nǭm kāi thawāi chīwit Raksā siéntate itsara na dǣn sayām Thī phǭ mǣ sū yǭm mūai dūai phayayām Prāp sīan nām hai phināt sư̄p chāt mā Mǣ thngi kān kāi yang kān kāi yang k ngām sut ayutthayā Nan mi chai wā čha khat son mot khon dī Lao rao thang lāi lư̄at lae nư̄a chư̄a chāt thai Mi hai khrai khao yīap yam khayam khayī Prakhap prakhǭng pǭng sit it chsara cha an hai lư̄ lan Wā hombre tailandés rak chāt mai khāt sāi Mī maitrī dī ying thang ying chāi Sayām mi wāi phū mung māi chœ̄t chai chaiyō	[làw rāw tʰáŋ lǎːj kʰɔ̌ː nɔ́ːm kāːj tʰà.wǎj tɕʰīː.wít̚] [râk̚.sǎː sìt̚ ʔìt̚.sà.ràʔ náʔ dɛ̄ːn sà.jǎːm] [tʰîː pʰɔ̂ː mɛ̂ː sûː jûj mā.já.já hâj phí.nâːt̚ sɯ̀ːp̚ tɕʰâːt̚ māː] [mɛ́ː tʰɯ̌ŋ pʰāj tʰāj dɔ̂ːj tɕōn jɔ̂ːj jáp̚] [jāŋ kûː klàp̚ kʰōŋ kʰɯ̄ːn dâj tɕɯ̂ːn nâː] [kʰūːən kɛ̀ː̚ n nâː] [ kʰūːən kɛ̀ːɛ̀ːŋ tn nâː] [kʰūːən kɛ̀ːɛ̀ː tn nâːː Mot kʰōn.dīː] [ley primas Tan lǎːj lɯːət̚ lɛ nɯːə tɕʰɯːə tɕhâːt̚ Taj] [míʔ Haj kRAJ Kaw jìːəp̚ JAM kʰà.jǎm kʰà.jǐː] [prà.kʰáp̚ prà.kʰɔ̄ːŋ pɔːŋ SIT ʔìt.sà.ràʔ Seri] [mɯːə PAJ mīː tɕʰûəj kān tɕōn wān tāːj] [tɕàʔ sîn tɕʰîːp̚ wáj tɕʰɯ̂ː hâj lɯ̄ː lân] [wâː tʰāj mǎn rák̚ tɕʰâːt̚ mâj kʰàt̚ sǎːj] [mīː māj.trī t t māj.trī t t māj.trī t tɕʰāj.jōː]	Sacrifiquemos todos nuestras vidas Para mantener los derechos a la libertad la tierra de Siam Que los antepasados ​​intentaron luchar hasta su muerte Eliminar a los enemigos de Tailandia para perecer A pesar de que el desastre tailandés es inferior Pero aún así poder restaurar la independencia de nuevo Es un honor a la hermosa Ayutthaya Eso no es el fin de la buena gente. Todos nosotros, somos de sangre tailandesa No permitir que nadie nos oprimen los derechos a proteger y la libertad Cuando el desastre ayudó a la otra hasta el día de la muerte Si morimos, el nombre será difusión que Tailandia está firmemente en el amor con la nación Tienes gran amistad tanto para hombres como para mujeres La gloria de Siam nunca se perderá, ¡Hurra!

Revolución Cultural Tailandesa

En 1939, cuando se cambió el nombre del país de Siam a Tailandia, se lanzó un concurso para crear nuevas letras, ganando las de Luang Saranupraphan . El primer ministro tailandés, Plaek Phibunsongkhram, ordenó que el himno se tocara todos los días a las 08:00 y 18:00 (8:00 a.m. y 6:00 p.m.), y ordenó a la población que se pusiera de pie para mostrar respeto por la nación. Hoy en día, los himnos de la mañana y de la tarde corresponden al izado y arriado de las banderas nacionales en las áreas públicas (por ejemplo, escuelas, lugares de trabajo, edificios públicos), respectivamente; por lo tanto, el himno se transmite por canales de radio y televisión dos veces al día.

Letras actuales

Phleng Chat Thai (vocal) por 1st Military District Band

tailandés	Romanización	Transcripción fonética (IPA)	Traducción en inglés
ประเทศไทย รวม เลือดเนื้อ ชาติ เชื้อ ไทย เป็น ประชา รัฐ ไผท ของ ไทย ทุก ส่วน อยู่ ดำรง คง ไว้ ได้ ทั้งมวล ด้วย ไทย ล้วน รัก สามัคคี ไทย นี้ รัก สงบ แต่ ถึง รบ ไม่ ขลาด เอกาช จะ ไม่ ให้ ใคร ข่มขี่ เอก ไทย ทวี มี ชัย ชโย	Prathēt thai rūam lư̄at nư̄a chāt chư̄a thai Pen prachā rata, phathai khǭng thai thuk sūan Yū damrong khǭng wai dāi thang mūan Dūai thai lūan māi, rak samakkhī tailandés nī rak sanhlgop, ti kat kat kkāt salai thuk yāt pen chāt phalī Thalœ̄ng prathēt chāt thai thawī, mī chai, chayō! [5]	[prà.tʰêːt̚ tʰāj rūːə̯m lɯ̂ːə̯t̚ nɯ́ːə̯ tɕʰâːt̚ tɕʰɯ́ːə̯ tʰāj] [pēn prà.tɕʰāː rát̚ | pʰà.tʰāj kʰɔ̌ŋ tʰāj tʰúk̚ sùːə̯n] [jùː dām.rōŋ kʰɔ̌ŋ wáj dâːj tʰáŋ mūːə̯n] [dûːə̯j tʰāj lúːə̯n mǎːj | rák̚ sǎ.mák̚.kʰīː] [tʰāj níː rák̚ sà.ŋòp̚ | tɛ tʰɯ̌ŋ ROP MAJ Klat] [ʔèːk̚.kà.râːt̚ tɕàʔ MAJ Haj KRAJ Kom Ki] [sà.làʔ lɯːə̯t̚ tuk Jat PEN tɕʰâːt̚ pʰá.līː] [tʰà.lɤ̌ːŋ prà.tʰêːt̚ tɕʰâːt̚ Taj tʰá.wīː | mīː tɕʰāj | tɕʰá.jōː ‖]	Tailandia une la carne y la sangre de los tailandeses. La tierra de Tailandia pertenece a los tailandeses. Durante mucho tiempo ha sido nuestra independencia, porque los tailandeses han estado unidos para siempre. Los tailandeses son pacíficos y amorosos, pero no cobardes en la guerra. Nuestra soberanía nunca se verá amenazada . Sacrificaremos cada gota de nuestra sangre por nuestra nación. ¡Estamos listos para morir por la libertad, la seguridad y la prosperidad!

Partitura de Phleng Chat en 1934, en uso con la letra más larga hasta 1939.

"> Reproducir medios

Los tailandeses se ponen de pie para mostrar respeto por su himno nacional.