La prueba masculina de 10.000 metros en los Juegos Olímpicos de 1952 tuvo lugar el 20 de julio. La final fue ganada por Emil Zátopek de Checoslovaquia. [1]
Final
Rango | Nombre | Nacionalidad | Tiempo (mano) | Notas |
---|
| Emil Zátopek | Checoslovaquia | 29: 17,0 | O |
| Alain Mimoun | Francia | 29: 32,8 | |
| Aleksandr Anufriyev | Unión Soviética | 29: 48,2 | |
4 | Hannu Posti | Finlandia | 29: 51,4 | |
5 | Frank Sando | Gran Bretaña | 29: 51,8 | |
6 | Valter Nyström | Suecia | 29: 54,8 | |
7 | Gordon Pirie | Gran Bretaña | 30: 04.2 | |
8 | Fred Norris | Gran Bretaña | 30: 09.8 | |
9 | Ivan Pozhidayev | Unión Soviética | 30: 13,4 | |
10 | Martin Stokken | Noruega | 30: 22.2 | |
11 | Nikifor Popov | Unión Soviética | 30: 24,2 | |
12 | Bertil Albertsson | Suecia | 30: 34,6 | |
13 | Bertil Karlsson | Suecia | 30: 35,8 | |
14 | Béla Juhász | Hungría | 30: 39,6 | |
15 | Osman Coşgül | pavo | 30: 42,4 | |
dieciséis | Väinö Koskela | Finlandia | 30: 43,0 | |
17 | Ould Lamine Abdallah | Francia | 30: 53,0 | |
18 | Franjo Mihalić | Yugoslavia | 30: 53,2 | |
19 | Hugo Niskanen | Finlandia | 30: 59,6 | |
20 | Piedra Curt | Estados Unidos | 31: 02.6 | |
21 | Fred Wilt | Estados Unidos | 31: 04.0 | |
22 | Marcel Vandewattyne | Bélgica | 31: 15,8 | |
23 | Raúl Inostroza | Chile | 31: 28,6 | |
24 | Thyge Thøgersen | Dinamarca | 31: 47,8 | |
25 | Ahmed Ben Labidi | Francia | 31: 52.2 | |
26 | Kristján Jóhannsson | Islandia | 32: 00.0 | |
27 | Helmuth Perz | Austria | 32: 13.2 | |
28 | Bill Keith | Sudáfrica | 32: 32,4 | |
29 | Alphonse Vandenrydt | Bélgica | 33: 13,4 | |
30 | Abdul Rashid | Pakistán | 33: 50,4 | |
31 | Luis Velásquez | Guatemala | 35: 34,0 | |
32 | Trần Văn Lý | Vietnam | 37: 33,0 | |
| Les Perry | Australia | | DNF |
Clave : DNF = no terminó, O = récord olímpico