Lucien Posman (nacido el 22 de marzo de 1952 en Eeklo ) es un compositor belga . [1]
Lucien Posman es profesor honorario de composición, contrapunto y fuga en el Real Conservatorio de la University College Ghent. Es fundador y presidente honorario de ComAV , la asociación de compositores flamencos y miembro de la Real Academia Flamenca de Bélgica para las Ciencias y las Artes . Fue cofundador y colaborador artístico de De Rode Pomp, una plataforma de música de cámara en Gante dirigida por su hermano André Posman. Estudió teoría musical y composición en los Conservatorios Reales de Gante y Amberes. Su mentor para la composición fue Roland Coryn , Nini Bulteryspara contrapunto y fuga. Compuso una sinfonía, una ópera, conciertos, música de cámara para varios conjuntos y un número relativamente grande de obras vocales, en su mayoría utilizando poesía de William Blake . Como compositor es un representante del posmodernismo y tiene una voz importante en este debate en Flandes. [2] Algunas de sus obras han sido premiadas con premios de composición. [3] Las obras de Posman se han representado en numerosos festivales nacionales e internacionales.
Composiciones
Instrumental
- Solo: piano: Reynaert & de Pauw (2018); Misverstand 1002 (2014); Een slaapmutsje, (2014); Le Conte de L'Etude Modeste (2000) (parodia de "Cuadros de una exposición" de Mussorgsky) Oeioeioeioeioei (1986); 12 Dodecaphonic Shooting Prayers (1984). .organ: Vlas (Flax) 2013); Meditatio florida (2003); . clavicordio: Heden aan 40% (hoy al 40%); .carillon: Bejaard (2010); .flute: Ebaux, (1999); .violín: Wachten op de Molenberg (Esperando al Molenberg) (1988); .saxofón: Marsyas 'Zwanezang en saxo (1988); .clarinet: Gamaka (1985); .violoncello: Color y silencio (2014); 22 (1984)
- Dúo: Ambrass para instrumento de viento y piano solo (2006); Pizziola y Pizziello para viola y violoncello (2000); Bicellium, para 2 celdas (2004) (6 '); Op Hol para cello en fagot (1999)
- Trío: Thelema Capers, para clarinete, saxo barítono y piano (2017); Iluminaciones, para 2 flautines y piano (2010); Trío para violín, violonchelo y piano (1986)
- Cuarteto: Elegie, para cuarteto de cuerda, in memoriam Vic Nees (2013); O! Zon, cuarteto de cuerda (1997); Mijnhere van Maldegem, variaciones para saxo- cuarteto (2006)
- Quinteto: Geen noodt, sapperloodt !, quinteto para flauta (s) y cuarteto de cuerda (1997); Nocturno para flauta (o clarinete o viola) y cuarteto de cuerda (2003); Nocturne voor klarinet en strijkers (o viola: arreglo); Blaaskwintet, para quinteto de viento (1998)
- Sexteto: Para Gilberto Mendes (8 = 0 = 80) (fl, bajo clar., Pn, vl, vla & vlc) (2002)
- Septeto: De laatste hooivracht (El último vagón de heno) (fl., Bass clar., Mar., Pn, vl, vla, vlc) (1994); Die Kürze, (fl., Bajo clar., Mar., Pn, vl, vla, vlc) (2007)
- Nonet: De Pauw (fl / pc, clar, xyl, cuarteto de cuerda & 2 pn (2001); Erik, Gustav, Maurice, Arnold, Scott, Igor, Charles, Claude en «De Dwaze Maagd, nonet for woodwinds (1999)
- Orquesta / concierto: Symfonie een (1996); Concierto para piano y orquesta de cuerdas (2008); Concierto para violín, orquesta de cuerdas, vibráfono y marimba (2012); Concierto piccolo, para piano en y orquesta de cuerdas (2011); Rueda dentro de rueda… (T: W. Blake) concerto-cantata para soprano, trombón y gran conjunto instrumental (17 instrumentos) (1987); Concierto-cantate para clarinete y coro, piano y percusión (2015) (T .: P. Hölderlin)
Obras vocales - a capella: non-Blake
- Voces iguales de 3 partes : 3 souterliedekens, voces iguales de 3 partes (2011)
- Coro masculino a 4 voces: Elaba (2010)
- Coro mixto de 4 voces: Chatterlach @ Home (T .: Geert De Kockere) 2020; Tijd (tiempo) (2017); Ushururu (Una canción de cuna para Eleasha) para coro mixto (2015); Una fecha demasiado corta (una canción), (T .: Dirk Blockeel) (2014) Hälfte des Lebens (T .: F. Hölderlin) (2012); Litanie, (T .: Marleen de Crée) (2012); Omittamus studia (2008); IOB XXIX 2-4 (2007); Au comienzo
Obras vocales - a capella: Blake
- Coro femenino de 3 partes / voces iguales: To Morning (T: W. Blake) para coro femenino de 3 partes / voces iguales (2000)
- Coro mixto de 4 partes:
- La flor (W. Blake, Songs of Innocence) (2018); La imagen divina (W. Blake, SoI) (2018); Primavera (W. Blake, SoI) (2018); Un sueño (W. Blake, SoI) (2018); una cuerda de oro, (T .: W. Blake) (2012); A la estrella vespertina (T: W. Blake) (2000); ODA A LAS ESTACIONES, (W. Blake) (2005): To Spring; Al verano; Al otoño; Al invierno. 10 'CANCIONES DE EXPERIENCIA' (T: W. Blake) (1998): The Clod & the Pebble; Jueves Santo; La niña perdida; La niña encontrada; El deshollinador; El pequeño vagabundo; Dolor infantil; Un árbol venenoso; A Tirsa; El niño de la escuela; 5 'CANCIONES DE EXPERIENCIA' (T: W. Blake) para coro mixto profesional (1988): The Human abstract; La rosa enferma; Londres; El Angel; La Voz del Ancien Bard
Ópera de cámara
- Hercules Haché, ¡la aventura de un profesor! (1992)
Obras vocales con acompañamiento
- voz y narrador (ad lib.): Paris (T: Ingeborg Bachmann) (1993)
- voz y piano: In een donkere nacht, (B. Demyttenaere), para piano de voz media (2018); Grotesque (T .: Frederick Manning), para voz aguda y piano (2014); Amria (T: Leo Ferré) para voz y piano (2007); een gevoel van raam, (haikus van H. Courtens) para voz aguda y piano (1999); Gij Rookers, gij snuivers (T: G.Gezelle) para voz aguda y piano (1998); De Vermoeienis (T: J.-F. Fransen), para voz alta y piano y el público (1997); 5 CANCIONES DE EXPERIENCIA para voz media (o alta) y piano (W. Blake) (1986): Introducción; Respuesta de la Tierra; La mosca; Canción de las enfermeras; ¡Ah! Girasol; Infant Joy (William Blake) para voz alta y piano (2010)
- voz y arpa: The Little Black Boy (W. Blake) (soprano solo y arpa) (2019); Infant Joy (W. Blake) (soprano solo y arpa) (2019); UNA CANCIÓN DE CUNA (soprano solo y arpa) (2019)
- voz y 2 instrumentos: Dear Janey (T. Calamity Jane) para soprano, violín y marimba (2014); 5 'CANCIONES DE EXPERIENCIA' para oboe (o clar.) De voz aguda y piano (T: W. Blake) (1988): A little Boy Lost; Mi bonito árbol de rosas; El Lilly; El jardín del amor; Una niña perdida
- voz y 3 instrumentos: The Mental Traveler (T: W. Blake) para trío de soprano y flauta dulce (2002); anacura, cantata inaugural para soprano y cuarteto de cuerda (2015)
- voz y 7 instrumentos: The Book of Thel (T: W. Blake) para medio (o alto) y conjunto (2001)
- voz y 10 instrumentos: De Vlaamsche Leeuw, arreglo voor sopraan en ensemble (2009); Het Belgisch Volkslied, arreglo voor sopraan en ensemble (2009)
- & cadenas; Love by fortune envió '... the shades of nighttime ...' (T: A. Pushkin) canción para voz y orquesta de cuerdas (también versión con pianoreducción) (2003)
- voz y 15 instrumentos: Ik treur niet (T: Hugues C.Pernath) para voz y conjunto (1988)
- Voz y 17 instrumentos: Wheel within Wheel (T: W. Blake) concierto-cantata para soprano, trombón y gran conjunto (1987)
Dos voces y piano
- Drie Gisekin Liederen, (T .: Jo Gisekin) para soprano, mezzo y piano
Coro y ...
- coro femenino y arpa: Vier liederen (Virginie Loveling, Kristin Van den Eede, Leen Charles, Miriam Van Hee) (2020); El niño perdido (W. Blake, SoI) 2019; El niño encontrado (W.Blake, SoI) (2019)
- coro masculino y arpa: El Pastor. (W. Blake, SoI) (2019)
- coro mixto y arpa: The Ecchoing Green (W. Blake, SoI) (2019); Canción de risa (W. Blake, SoI) (2019); JUEVES SANTO (W. Blake, SoI) (2019)
- coro mixto y acordeón (o piano): 't Es overal iet, (T: Paul Hoste) una marcha quejumbrosa (2010)
- coro mixto y piano: An die Parzen (texto: F. Hölderlin) coro mixto y piano (2003); Que Entonces, voor koor & piano
Solista (s), coro y…
- Soprano (s) coro mixto y arpa: Introducción (W. Blake, SoI) (2019); El Cordero (W. Blake, SoI) (SSA-solo &…) (2019); El deshollinador (W. Blake, SoI) (2019); Noche (W. Blake, SoI) (2019); Canción de enfermeras (W. Blake, SoI) (2019); Sobre el dolor de otros (W.Blake, SoI) (2019)
- 2 sopranos, coro mixto y clavecín: The Tyger (W. Blake, SoE (2003)
- soprano, coro mixto y piano: Wilder Rosenbusch (T: RM Rilke) (2007)
- SSA-solo, coro mixto y violoncello: canciones de Shepherd: (T: William Blake)
- soprano, coro mixto, flauta, piano: El libro de Los (T: W. Blake) a cantata (2000); Wilder Rosenbusch (T: RM Rilke) canción para soprano, coro, vl., Timp. y piano (2007); El elefante (T .: Hans Van Heirseele) para soprano, coro de 6 partes y piano (1994); Oda XXXII (T .: Horatius) para soprano, coro mixto y conjunto (1985) en colaboración con Octaaf Van Geert en Daniel Gistelinck
Bibliografía
- Delaere, M. (2006) Lucien Posman. en Delaere M., Wennekes E., Música contemporánea en los países bajos , Rekkem, Ons Erfdeel vzw, p. 112-115
- Knockaert, Y. (2005): Le conte de l'Etude Modeste ' . En Música contemporánea en Flandes II, Música flamenca para piano desde 1950. Matrix-Center, p.33-34, redactie Mark Delaere, Joris Compeers + cd
- Knockaert, Y. (1998): Lucien Posman. en M. Delaere, Y. Knockaert, H. Sabbe, Nieuwe Muziek en Vlaanderen. Stichting Kunstboek, 1998, págs. 151-154
- Gregoor, J. (2020): Jo Gisekin Bekende vrienden. VAT-Vrijzinnig Antwerps Tijdschrift, jg.18 nr 1, p.11-15
- De Rijcke, S. (alias Raoul De Smet). (2015): Tijd in noot, entrevista con Lucien Posman . en Ambrozijn, jg. 33, nr. 2 p. 4-14
- De Smet, MM (2015) Sobre Lucien Posman y William Blake. en Stemband # 14, Koor & Stemband
- Brown, TJ (2011): Compositores corales flamencos contemporáneos, Lucien Posman , en International Choral Bulletin, ISSN 0896-0968 Volumen XXX, nr. 2-2 cuarto. 2011. p. 61-64
- Van Holen, J. (2008): Koorwerk van Lucien Posman que no pertenece a Blake . en Kunsttijdschrift Vlaanderen. Tielt. jg. 57 nr. 322
- Senden, Y. (2007): ¿Tiene experiencia' i n Kunsttijdschrift Vlaanderen, Tielt, 2007 JG. 56 nr. 341 p. 15-18
- Senden, Y. (2002) Herdenkingsjaar 2002 Lucien Posman. En Even aanzoemen, jg. 30 nr 4-5, p.4-5
- Claeys, S. (2002): Een gelauwerde Lucien Posman . i n Kunsttijdschrift Vlaanderen , JG 51, nr. 293; 2002; p.244-246
- Blockeel, D. (1992): Lucien Posman. Van een tovenaar die wielen deed draaien en hoe hij verder denkt te zullen rijden. En Ambrozijn, Xde jaargang, nr.2, p.19-33
- Knockaert, Y. (1994): Hilarische Ernst. Vlaamse Componisten: Lucien Posman . en Kunst & Cultuur, jg. 27 de diciembre; p.44-47
- Angelet, B. (1988): Vlaanderen leeft en Hedendaagse Muziek. Buckinx, Nuyts en Posman. en Arcade , jg. 2, nr. 2, pág. 10-15
- De Boever, J. (1988): Wheel within Wheel '. en Tijdschrift van De Nieuwe Muziekgroep , j anuari
- De Smet, MM (1989): Lucien Posman: 5 canciones de Experience , en Tijdschrift van De Nieuwe Muziekgroep. nr . 20, pág. 48-51
- Knockaert, Y (1995): Het Postmodernisme en Vlaanderen. en Vlaanderen , nov.-dic. p.360-365
- Anseeuw, M. (1988): Tussen wens en werkelijkheid, lief en leed van 10 jonge komponisten en Vlaanderen. en Tijdschrift van De Nieuwe Muziekgroep nr. 10, pág. 25-37.
- Baert, J. (2000): De paraatheid van Lucien Posman. en Nieuwe Vlaamse Muziek Revue, jg. 7 nr 4, p.64-66
- Verschoore, N. (2001): Lettres de Flandre, Lucien Posman . en La revue Générale, jg 136 nr 6; pag. 82-84
- Bossaert, V. (2006): Lucien Posman sobre William Blake en de flow van het componeren. en Nieuwsbrief Vlaams Radiokoor, januari-maart 2006, p.4-5
- Messine, M. (2007): Wereldcreatie XLII 11-16 ' , nieuwsbrief Koor en Stem, jg 1 nr. 2
- Roquet, F. (2007). Lexicon Vlaamse Componisten geboren na 1800, Tielt. Roulartabooks, p. 578-579
- Leveux, T. (2006): Dictionaire des compositores de Belgique du moyen âge à nos jours. éditions Art en Bélgica. pag. 495-496
- Servenière, F. (2012): Une réflection sur la discographie du pianiste brésilien José Eduardo Martins, São Paulo, p. 53
enlaces externos
Referencias
- ^ "Lucien Posman - el proyecto de compositores vivos" . Consultado el 12 de mayo de 2016 .
- ^ Delaere, Marc (2006). Música contemporánea en los países bajos, Rekkem, Ons Erfdeel vzw, p. 112-115 . Rekkem: Ons Erfdeel vzw. págs. 112-115. ISBN 90 75862 87 3.
- ^ Gonnissen, Klaartje (2018). "Lucien Posman" . https://matrix-new-music.be/nl/publicaties/componistenfiches/posman-lucien/ . Enlace externo en
|website=
( ayuda )