Ad Mortem Festinamus


Ad Mortem Festināmus es una canción monódica (fol. 26v) del manuscrito de 1399 Llibre Vermell de Montserrat . Sus letras tratan sobre la inevitabilidad de la muerte y la necesidad de dejar de pecar . Sus primeros versos se superponen con los de “Scribere Proposui”, una canción de las Piae Cantiones de 1582 . Ha sido grabado por una variedad de artistas, incluido el acto electrónico neomedieval Qntal , que le dio nueva música a la letra y lo convirtió en un éxito de club en 1992.

Como está escrito en el manuscrito original, con saltos de línea agregados, partes marcadas con "iterum" escritas en su totalidad, "u" y "v" diferenciadas, puntuación modernizada y abreviaturas expandidas:

Ad mortem festinamus:
peccare desistamus.
Peccare desistamo.

Scribere proposui de contemptu mundano,
ut degentes seculi non mulcentur in vano;
iam est hora surgere a sompno mortis pravo.
Un sompno mortis pravo.

Ad mortem festinamus:
peccare desistamus.
Peccare desistamo.

Vita brevis breviter in brevi finietur,
mors venit velociter quae neminem veretur,
omnia mors perimit et nulli miseretur.
Et nulli miseretur.

Ad mortem festinamus:
peccare desistamus.
Peccare desistamo.

Ni conversus fueris et sicut puer factus
et vitam mutaveris in meliores actus,
intrare non poteris regnum Dei beatus.
Regnum Dei beatus.

Ad mortem festinamus:
peccare desistamus.
Peccare desistamo.

Tuba cum sonuerit, dies erit extrema,
et iudex advenerit, vocabit sempiterna
electos in patria, prescitos ad inferna.
Prescitos ad inferna.

Ad mortem festinamus:
peccare desistamus.
Peccare desistamo.

Quam felices fuerint, qui cum christo regnabunt;
facie ad faciem sic eum spectabunt,
sanctus, sanctus dominus sabaoth conclamabunt.
Conclamación de Sabaoth.

Ad mortem festinamus:
peccare desistamus.
Peccare desistamo.

Et quam tristes fuerint, qui eterne peribunt,
pene non deficient, nec propter has obibunt,
heu, heu, heu, miserrimi, numquam inde exibunt.
Numquam inde exibunt.

Ad mortem festinamus:
peccare desistamus.
Peccare desistamo.

Cuncti reges seculi et in mundo magnates
adventant et clerici omnesque potestates,
fiant velut parvuli, dimitant vanitates.
Dimitant vanita.

Ad mortem festinamus:
peccare desistamus.
Peccare desistamo.

Heu, fratres karissimi, si digne contemplemus
passionem domini, amare et si flemus,
ut pupillam occuli servabit, ne peccemus.
Servabbit, ne peccemus.

Ad mortem festinamus:
peccare desistamus.
Peccare desistamo.

alma virgo virginum, en celis coronata,
apud tuum filium sis nobis advocata
et post hoc exilium ocurrens mediata.
Ocurrens mediata.

Ad mortem festinamus:
peccare desistamus.
Peccare desistamo.

O mors, quam amara est memoria tua.
Eris cadáver vil. ¿Cur non peccare vereris?
Eris cadáver vil. Cur intumescere quæris?
Vil cadáver eris, Ut quid peccuniam quæris?
Eris cadáver vil. Quid vestes pomposas geris?
Vil cadáver eris, Ut quid honores quæris?
Eris cadáver vil. Cur non paenitens confiteris?
Eris cadáver vil. Contra proximum non leteris.