Adriaen Verwer ( Rotterdam , c. 1655– Amsterdam , 1717) fue un comerciante, erudito, filósofo y lingüista menonita holandés . Escribió libros sobre lengua, religión y derecho marítimo . Es más conocido por su gramática Linguae Belgicae , publicada de forma anónima en 1707. A menudo se le considera el mentor lingüístico de su amigo más joven Lambert ten Kate . [1]
Adriaen Verwer | |
---|---|
Nació | Adriaen Pietersz. Verwer c. 1655 Rotterdam |
Fallecido | 31 de marzo de 1717 (62 años) Amsterdam |
Ocupación | comerciante, escritor, erudito |
Idioma | Holandés, latino |
Sujeto | lengua, religión, derecho marítimo |
Firma |
La vida
Adriaen Pietersz. Verwer nació en Rotterdam alrededor de 1655, hijo de Pieter Adriaensz. Verwer. En 1680 se trasladó a Amsterdam, donde pronto se involucró en la vida intelectual de la ciudad. En 1682 entró en contacto con las obras y los seguidores de Baruch Spinoza , cuyas ideas no compartía. Los refutó en su libro 't Mom-Aensicht Der Atheistery Afgerukt , "La máscara del ateísmo arrancada", publicado en 1683. [1] [2] Su Inleiding tot de Christelyke Gods-geleertheid , "Introducción a la teología cristiana", publicado en 1698, examina la relación entre el método científico y la teología, [3] y expone su creencia de que las diferencias religiosas podrían resolverse mediante un enfoque científico. [1]
En 1707, Verwer publicó su Linguae Belgicae Idea, grammatica, poetica, rhetorica; deprompta ex adversariis Anonymi Batavi: in usum proximi amici ("Gramática, poesía y retórica de la lengua belga, de las notas de un holandés anónimo, para uso de un amigo cercano"), en el que critica el Nederduitsche spraekkunst [4] de Arnold Moonen , publicado el año anterior y basado en el trabajo de escritores anteriores como Joost van den Vondel . [3] Entre 1708 y 1710, Verwer defendió la posición que había tomado en la obra en varias cartas abiertas. [5] Su trabajo fue una influencia importante para dos lingüistas holandeses, su amigo Lambert ten Kate (1674-1731) y Balthazar Huydecoper (1695-1778). Como Verwer, ten Kate era un comerciante menonita; su Gemeenschap tussen de Gottische Spraeke en de Nederduytsche , "Relación entre el idioma gótico y el holandés", publicado en 1710, [6] fue escrito a petición de Verwer y consiste en parte de una carta a "AV", es decir, Adriaen Verwer. [3] Verwer envió una copia de presentación de este trabajo a Adriaan Reland , profesor de la Universidad de Utrecht . [1]
El trabajo de Verwer sobre derecho marítimo, Nederlants see-rechten, avaryen, en bodemeryen , "Derecho marítimo holandés, daños y préstamos", se publicó en 1711. Fue su libro más exitoso y se reimprimió en 1716, en 1730 y en 1764.
Verwer mostró un gran interés aficionado por las matemáticas y admiraba especialmente a Isaac Newton . Su copia de la primera edición de la Philosophiae naturalis principia mathica (1687), extensamente anotada en su mano, se conserva en la Universiteitsbibliotheek Utrecht . [3] [7]
Adriaen Verwer murió en Amsterdam el 31 de marzo de 1717. [8]
Obras publicadas
Las obras publicadas de Adriaen Verwer incluyen:
- 't Mom-Aensicht Der Atheistery Afgerukt door een Verhandeling van den Aengeboren Stand Der Menschen, Vervattende niet alleen een Betoogh van de Rechtsinnige Stellinge, maer ook voornamentlijk een Grondige Wederlegging van de tegenstrijdige en-de-gevoelederns por Konst, Van Benedictus de Spinoza . Ámsterdam: Wilhelmus Goeree, 1683.
- Inleiding tot de Christelyke Gods-geleertheid . Ámsterdam: Jan Rieuwertz, 1698.
- Linguae Belgicae Idea, grammatica, poetica, rhetorica; deprompta ex adversariis Anonymi Batavi: in usum proximi amici . Amstelaedami: excluir a Franciscus Halma, MDCCVII (1707). Reimpreso en 1783.
- Nederlants see-rechten; avaryen; en bodemeryen: begrepen in de gemeene costuimen vander see; de placcaten van Keizer Karel den Vijfden, 1551; es Koning Filips den II. 1563; 't Tractaet van Mr. Quintyn Weitsen van de Nederlandsche avaryen: ende daerenboven in eene verhandlinge nopende het recht der Hollantsche bodemeryen. Verklaert conoció a aenteikeningen, ook conoció a keurige Bijlagen; en 't laetste nieuw-gemaekt; puerta Adriaen Verwer . Amsterdam: Jan Boom, 1711. Reimpreso en 1716, 1730 y 1764.
Referencias
- ↑ a b c d Rienk Vermij (junio de 2003). La formación de la filosofía newtoniana: el caso de los aficionados a las matemáticas de Amsterdam . La Revista Británica de Historia de la Ciencia 36 (2): 183–200. (requiere suscripción)
- ^ Adriaen Verwer (1683). 't Mom-Aensicht Der Atheistery Afgerukt door een Verhandeling van den Aengeboren Stand Der Menschen, Vervattende niet alleen een Betoogh van de Rechtsinnige Stellinge, maer ook voornamentlijk een Grondige Wederlegging van de tegenstrijdige en-de-gevoelederns por Konst, Van Benedictus de Spinoza . Ámsterdam: Wilhelmus Goeree.
- ↑ a b c d [BJ] (abril de 2013). Newton a través de los ojos de un aficionado . Universiteitsbibliotheek Utrecht . Consultado en julio de 2013.
- ^ Arnold Moonen (1706). Nederduitsche spraekkunst, ten dienste van in en uitheemschen uit verscheidene schryveren en aentekeningen opgemaekt en uitg. Ámsterdam: F. Halma.
- ^ Jan Noordegraaf (2004). "De la 'Ilustración radical' a la lingüística histórica comparada: el estudio del lenguaje en los Países Bajos alrededor de 1700". En: Historia de la lingüística en textos y contextos - Geschichte der Sprachwissenschaft in Texten und Konzepten . Gerda Hassler, Gesina Volkman (eds.) Münster: Nodus. I : 155-168. ISBN 3-89323-227-3
- ↑ Lambert ten Kate (1710) Gemeenschap tussen de Gottische spraeke en de Nederduytsche, vertoont 1: Por eenen Brief nopende deze Stoffe, 2: Por eene Lyste der Gottische Woorden, gelykluydig met de onze, getrokken uyt het hetum de Evangelium, 3: Por eene Lyste der Gottische Woorden, gelykluydig met de onze, getrokken uyt het hetum de Evangelium, 3: Por Voorbeelden der Gottische Declinatien en Conjugatien, nieulyks en haere Clases onderscheyden: Alles gerigt tot Opheldering van den Ouden Grond van't Belgisch . Ámsterdam: Steeve van Esveldt.
- ^ Isaac Newton (1687). Philosophiæ naturalis principia mathica . Londini: Jussu Societatis Regiae ac Typis Josephi Streater. Copia de Adriaen Verwer .
- ^ Adriaen Verwer Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren. Consultado en julio de 2013.
Otras lecturas
- Adriaen Verwer, Igor van de Built (ed.). (2005). Taalkundige geschriften (1707-1711). Met de Letterkonstige, dichtkonstige en redenkonstige schetse van de Nederduitsche tale . Ámsterdam: Stichting Neerlandistiek VU; Münster: Nodus. ISBN 9783893237500 .
- ——— (2002). "Daer moet maer naerstig gelezen worden". Brieven sobre taalkunde (1708-1709) . Ámsterdam: Stichting Neerlandistiek VU; Münster: Nodus. ISBN 9783893235261 .
- Igor van de Built (2008). "Amsterdams gegaap en Vondels secterijtje. Adriaen Verwer en de taal van de Statenbijbel", en: Ontheven aan de tijd. Estudios lingüísticos-históricos voor Jan Noordegraaf bij zijn zestigste verjaardag . Lo van Driel, Theo Janssen (eds.). Ámsterdam: Stichting Neerlandistiek VU; Münster: Nodus. ISBN 9783893237579 . págs. 75–84.
- ——— (2009). Landkaartschrijvers en landverdelers. Adriaen Verwer, Adriaan Kluit en de Nederlandse taalkunde van de achttiende eeuw . Ámsterdam: Stichting Neerlandistiek VU; Münster: Nodus. ISBN 9789088800115 .
- L. van Driel (1992). "Cuento de Eene geauctoriseerde; Adriaen Verwer, koopman, jurista en taalliefhebber". Voortgang; Jaarboek voor de Neerlandistiek 13 : 121–143.
- Henk Duits, Rob de Graaf (eds.) (1996). Lijst van bronnen genoemd en "Anonymi Batavi: Linguae Belgicae grammatica, poetica et rhetorica, curante Everhardo van Driel". (Leiden, 1783). Ámsterdam: Stichting Neerlandistiek VU; Münster: Nodus.
- Anthony J. Klijnsmit (1991). "Spinoza en Verwer. Een zeventiende-eeuws meningsverschil over de grondslagen van de wetenschap", en: Accidentia. Taal- en letteroefeningen voor Jan Knol . Jan Noordegraaf, Roel Zemel (eds.). Ámsterdam: Stichting Neerlandistiek VU. ISBN 9783893234035 . págs. 9-20.
- JF Vanderheyden (1957). "Adriaan Verwer; Verwer in de geschiedschrijving en over de geschiedenis van het Nederlands; Verwer en Zuid-Nederland", Verslagen en Mededelingen der Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde . 1957 : 617–671.