Roble de Donar


El Roble de Donar (también Roble de Thor o, a través de la interpretatio romana , Roble de Jove ) era un árbol sagrado de los paganos germánicos ubicado en un lugar poco claro alrededor de lo que ahora es la región de Hesse , Alemania . Según la Vita Bonifatii auctore Willibaldi del siglo VIII , el misionero anglosajón San Bonifacio y su séquito cortaron el árbol a principios del mismo siglo. Según los informes, la madera del roble se usó para construir una iglesia en el sitio dedicado a San Pedro . Los árboles sagrados y los bosques sagrados fueron ampliamente venerados por los pueblos germánicos..

Según la Vida de San Bonifacio del siglo VIII de Willibald , la tala del árbol ocurrió durante la vida de Bonifacio a principios del mismo siglo en un lugar en ese momento conocido como Gaesmere (para más detalles, consulte la discusión a continuación). [1]

Aunque no se proporciona una fecha, la tala puede haber ocurrido alrededor de 723 o 724. [2] El relato de Willibald es el siguiente (nótese que Robinson ha traducido robor Iobis , "árbol de Júpiter ", como "roble de Júpiter"):

Cum vero Hessorum iam multi, catholica fide subditi ac septiformis spiritus gratia confirmati, manus inspositionem acciperunt, et quidem, nondum animo confortati, intermeratae fidei documenta integre perceipere rennuerunt, alii etiam lignis et fontibus clanculo, alii autem aperte sacrificabant; alii vero aruspicia et adivinationes, prestigia atque icantationes occulte, alii quidem manifeste exercebant; alii quippe auguria et auspicia intendebant diversosque sacrificandi ritus incoluerunt; alii etiam, quibus mens sanior inerat, omni abeicta gentilitatis profantione, nihil horum commisserunt. Quorum consultu atque consilio roborem quendam mirae magnitudinis, qui prisco paganorum vocabulo appellatur robor Iobis, in loco qui dicitur Gaesmere, servis Dei secum adstantibus succidere temptavit. Cumque, mentis constantia confortatus, arborem succidisset, — magna quippe aderat copia paganorum, qui et inimicum deorum suorum intra se diligentissime devotabant, — sed ad modicum quidem arbore praeciso, confestim inmensa roboris moles, divino desuper flatu exagitata, palmitum confracto culmine, corruit et quasi superni nutus solatio in quattuor etiam partes disrupta est, et quattuor ingentis magnitudinis aequali longitudine trunci absque fratrum labore adstantium apparuerunt. Quo viso, prius devotantes pagani etiam versa vice benedictionem Domino, pristina abiecta maledictione, credentes reddiderunt. Tunc autem summae sanctitatis antistes, consilio inito cum fratribus, ligneum ex supradictae arboris metallo oratorium construxit eamque in honore sancti Petri apostoli dedicavit. — sed ad modicum quidem arbore praeciso, confestim inmensa roboris moles, divino desuper flatu exagitata, palmitum confracto culmine, corruit et quasi superni nutus solatio in quattuor etiam partes disrupta est, et quattuor ingentis magnitudinis aequali longitudine trunci absque fratrum labore adstantium apparuerunt. Quo viso, prius devotantes pagani etiam versa vice benedictionem Domino, pristina abiecta maledictione, credentes reddiderunt. Tunc autem summae sanctitatis antistes, consilio inito cum fratribus, ligneum ex supradictae arboris metallo oratorium construxit eamque in honore sancti Petri apostoli dedicavit. — sed ad modicum quidem arbore praeciso, confestim inmensa roboris moles, divino desuper flatu exagitata, palmitum confracto culmine, corruit et quasi superni nutus solatio in quattuor etiam partes disrupta est, et quattuor ingentis magnitudinis aequali longitudine trunci absque fratrum labore adstantium apparuerunt. Quo viso, prius devotantes pagani etiam versa vice benedictionem Domino, pristina abiecta maledictione, credentes reddiderunt. Tunc autem summae sanctitatis antistes, consilio inito cum fratribus, ligneum ex supradictae arboris metallo oratorium construxit eamque in honore sancti Petri apostoli dedicavit. et quattuor ingentis magnitudinis aequali longitudine trunci absque fratrum labore adstantium apparuerunt. Quo viso, prius devotantes pagani etiam versa vice benedictionem Domino, pristina abiecta maledictione, credentes reddiderunt. Tunc autem summae sanctitatis antistes, consilio inito cum fratribus, ligneum ex supradictae arboris metallo oratorium construxit eamque in honore sancti Petri apostoli dedicavit. et quattuor ingentis magnitudinis aequali longitudine trunci absque fratrum labore adstantium apparuerunt. Quo viso, prius devotantes pagani etiam versa vice benedictionem Domino, pristina abiecta maledictione, credentes reddiderunt. Tunc autem summae sanctitatis antistes, consilio inito cum fratribus, ligneum ex supradictae arboris metallo oratorium construxit eamque in honore sancti Petri apostoli dedicavit.[3]


Bonifacio (1905) de Emil Doepler
Carlos Robinson]].