Non Daeng ( tailandés : โนน แดง , pronunciado [nōːn dɛ̄ːŋ] ) es un distrito ( amphoe ) en la parte noreste de la provincia de Nakhon Ratchasima , noreste de Tailandia .
No Daeng โนน แดง | |
---|---|
Ubicación del distrito en la provincia de Nakhon Ratchasima | |
Coordenadas: 15 ° 24′39 ″ N 102 ° 32′25 ″ E / 15.41083 ° N 102.54028 ° ECoordenadas : 15 ° 24′39 ″ N 102 ° 32′25 ″ E / 15.41083 ° N 102.54028 ° E | |
País | Tailandia |
Provincia | Nakhon Ratchasima |
Asiento | No Daeng |
Área | |
• Total | 193,4 km 2 (74,7 millas cuadradas) |
Población (2010) | |
• Total | 25,468 |
• Densidad | 136,5 / km 2 (354 / millas cuadradas) |
Zona horaria | UTC + 7 ( TIC ) |
Código Postal | 30360 |
Codificación geográfica | 3024 |
Etimología
El nombre del distrito proviene de los árboles Daeng (ต้น แดง, Xylia xylocarpa Taub.) [1]
Historia
La aldea de Non Daeng fue mejorada para ser Tambon Non Daeng del distrito de Bua Yai en 1965. Más tarde pasó a formar parte del distrito de Prathai . Se convirtió en un distrito menor ( rey amphoe ) el 1 de abril de 1989, cuando ese tambon junto con Non Ta Then, Sam Phaniang y Wang Hin se separaron de Prathai. [2] El quinto tambon , Don Yao Yai, se añadió el 1 de agosto de 1989. [3] El distrito menor se actualizó a un distrito completo el 20 de octubre de 1993. [4]
Geografía
Los distritos vecinos son (desde el norte en el sentido de las agujas del reloj): Sida , Prathai , Phimai , Khong y Bua Yai .
Administración
El distrito se divide en cinco subdistritos ( tambons ). Non Daeng es también el único municipio ( thesaban tambon ) del distrito, que cubre partes del tambon Non Daeng. [ cita requerida ]
1. | No Daeng | โนน แดง | |
2. | Non Ta Entonces | โนน ตา เถร | |
3. | Sam Phaniang | สำ พะเนียง | |
4. | Wang Hin | วัง หิน | |
5. | Don Yao Yai | ดอน ยาว ใหญ่ |
Economía
El distrito es predominantemente agrícola. El subdistrito de Wang Hin ha sido destacado por su desarrollo comunitario innovador y el uso eficiente de los fondos gubernamentales. Las 13 aldeas del subdistrito y las 4.500 personas, que ocupan 29.000 rai de tierra, gozan de mayor prosperidad que sus vecinos. Los aldeanos obtienen un ingreso promedio de 47.000 baht por persona por año, más que los 38.000 baht per cápita por año descritos como "Necesidades mínimas básicas" por el Ministerio del Interior de Tailandia . El éxito de Wan Hin se ha atribuido en parte a un alcalde enérgico y bien educado que aplicó prácticas de economía de suficiencia al desarrollo comunitario. [5]
Referencias
- ^ Anchalee Sri-ngernyuang, Crecimiento de plántulas en el 60 aniversario del norte del jardín botánico Reina Sirikit, distrito de Muang, Chiang Mai Archivado el 11 de diciembre de 2006 en Wayback Machine (en tailandés)
- ^ ประกาศ กระทรวง มหาดไทย เรื่อง แบ่ง ท้องที่ อำเภอ ประทาย จังหวัด นครราชสีมา ตั้ง เป็น กิ่ง อำเภอ โนน แดง (PDF) . Royal Gazette (en tailandés). 106 (40 ง): 1889. 14 de marzo de 1989.
- ^ ประกาศ กระทรวง มหาดไทย เรื่อง โอน ตำบล ดอน ยาว ใหญ่ ไป ขึ้น กับ กิ่ง อำเภอ โนน แดง อำเภอ ประทาย จังหวัด นครราชสีมา (PDF) . Royal Gazette (en tailandés). 106 (117 ง): 5323. 27 de julio de 1989.
- ^ พระราชกฤษฎีกา ตั้ง อำเภอ ลำ ทับ อำเภอ ร่องคำ อำเภอ เวียง แหง อำเภอ นา โยง อำเภอ แก้ง สนาม นาง อำเภอ โนน แดง อำเภอ บ้านหลวง อำเภอ กะพ้อ ศรี บรรพต อำเภอ แก่ง กระจาน อำเภอ หนอง สูง อำเภอ สบ เมย อำเภอ เมย วดี อำเภอ โคก เจ เจ อำเภอ ดอนพุด อำเภอ บึง โขง หลง และ อำเภอ ห้วย ค ต พ.ศ. ๒๕๓๖ (PDF) . Royal Gazette (en tailandés). 110 (179 ก especial): 1–3. 3 de noviembre de 1993.
- ^ Theparat, Chatrudee (18 de octubre de 2017). "Transformación suficiente de Wang Hin" . Bangkok Post . Consultado el 18 de octubre de 2017 .