Pavle Nestorović ( cirílico serbio : Павле Несторовић ), conocido como Dejak (Дејак) o Deak (Деак), era un oficial militar del Archiducado de Austria de etnia serbia. Fue más notable como comandante de la milicia serbia durante la Gran Guerra Turca .
Pavle Nestorović | |
---|---|
Nombre nativo | Павле Несторовић |
Apodo (s) | Deak |
Lealtad | Santo Imperio Romano |
Comandos retenidos |
|
Batallas / guerras |
Biografía
Los húngaros usaban la palabra en lengua eslava deak (inglés: estudiante ) para denotar a aquellos que estudiaron en escuelas con libros de texto en escritura latina . Pavle Nestorović estaba entre ellos. [1]
Los otomanos capturaron a Nestorović y lo entregaron a su vasallo Imre Thököly, quien lo encarceló en Veliki Varadin (la actual Oradea en Rumania). [2] [3] Fue rescatado en junio de 1688. [4]
En 1688, después del exitoso asedio de Belgrado , [5] Nestorović fue nombrado comandante de Smederevo con el rango de capitán . [6] Tenía bajo su mando 400 mosqueteros austríacos y 600 serbios. [7] Luego fue nombrado comandante de la milicia serbia . [8]
El conde Đorđe Branković no tenía experiencia militar y trató de involucrar a Nestorović para comandar unidades de serbios que movilizaría para unirse al ejército del Sacro Imperio Romano Germánico . Branković pudo haber tenido la intención de casarse con la hermana de Nestorović para establecer vínculos más estrechos con él. [9]
Desde principios de 1689, de acuerdo con las instrucciones de Viena, Nestorović organizó levantamientos contra los otomanos de los serbios en Sanjak de Smederevo. Estaba muy decepcionado porque los rebeldes no fueron apoyados inmediatamente por el ejército imperial de Habsburgo. Los rebeldes abandonaron sus hogares y el trabajo de campo esperando un rápido avance del ejército; que, sin embargo, continuó su invasión a la Serbia otomana hasta julio de 1689. [10]
El 29 de agosto de 1689, la milicia serbia bajo el mando de Dejak como unidad de vanguardia del ejército de los Habsburgo obtuvo la victoria contra una unidad de vanguardia del ejército otomano durante la batalla de Batočina . [11]
El 24 de septiembre de 1689, el ejército de los Habsburgo capturó a Niš después de derrotar a los otomanos en la batalla de Niš . Nestorović y la unidad serbia bajo su mando participaron en esta batalla. Cuando Louis William se enteró de que no había posiciones de defensa otomanas en Vinik, ordenó a Nestorović que lo atacara. [12] Nestorović logró eludir el ala derecha de las fuerzas otomanas y con esta maniobra ganó la batalla. Por este logro, después de esta batalla Nestorović fue ascendido al rango de Teniente. [13] El 4 de octubre de 1689, Nestorović fue nombrado comandante de todas las unidades de la milicia serbia en Serbia. [14]
Siguiendo el plan del mando supremo, el ejército se dividió en dos partes. Una parte bajo el mando de Louis William se dirigió hacia Vidin , mientras que la parte restante de 3.700 soldados bajo el mando del general Piccolomini fue de Niš vía Prokuplje a Kosovo Vilayet a mediados de octubre de 1689. La mayor parte de sus soldados eran 3.400 miembros del ejército serbio. Milicia bajo el mando de Antonije Znorić [15] quien fue nombrado asistente de Nestorović. [16] [17]
En 1695 Nestorović atacó Temišvar en poder de los otomanos , pero sin éxito. [18] En 1697 Nestorović luchó con éxito contra Imre Thököly cerca de Tokaj . [19]
En 1699, después del Tratado de Karlovac , el regimiento serbio bajo el mando de Nestorović se disolvió y fue nombrado Oberstarzt (en inglés: teniente ) de Titel . [20]
Comandantes
- Antonije Znorić
- Jovan Monasterlija Komoranac
- Subota Jović
- Pera Segedinac
- Novak Petrović
- Pane Božić
- Stefan Prodan Šteta
Ver también
- Milicia serbia
Referencias
- ^ Popović 1990 , p. 390.
- ↑ Popović , 1959 , p. 168.
- ^ umetnosti 1911 , pág. 387.
- ^ Зборник 1992 , p. 12.
- ↑ Pajić 1973 , p. 64.
- ^ Popović 1990 , p. 168.
- ^ Mirčetić 1994 , p. 219. Error sfn: múltiples objetivos (2 ×): CITEREFMirčetić1994 ( ayuda )
- ↑ Maletić , 1968 , p. 233.
- ↑ Radonić , 1911 , pág. 94.
- ↑ Kolundžija , 2008 , p. 523.
- ↑ Tanić, Dejan (2005),Војно-стратешки значај средњег поморавља у Бечком Рату (1683-1699) (PDF) (en serbio), Istorijski Arhiv Jagodine, p. 73, archivado desde el original (PDF) el 26 de abril de 2012 , consultado el 14 de diciembre de 2011 ,
Претходницу је чинила Српска милиција (хусари), под командом капетана Паићвл. У судару две претходнице, 29. августа 1689. године, код Баточине, Турци су били поражени и потависнугити.
- ^ Mirčetić 1994 , p. 153. Error sfn: múltiples objetivos (2 ×): CITEREFMirčetić1994 ( ayuda )
- ^ Gavrilović 1993 , p. 24.
- ^ Andrić 1991 , p. 209.
- ^ Viktor Novak , ed. (1986). Istoriski časopis, Volúmenes 32-33 (en serbio). Srpska akademija nauka. Istoriski institut. pag. 87 . Consultado el 13 de diciembre de 2011 .
... средином октобра 1689 ... Пиколинијева војска ... Пиколини се из Прокупља упутио према Приштини 14. октобр. Дошао је само са 3.700 војника Њих су ... великим делом чинили Срби. Била је то тзв. српска милиција ...
- ^ Muzej 1968 , p. 10.
- ↑ Zhivot , 1971 , p. 307.
- ^ Stepanov 2000 , p. 74.
- ^ Gavrilović 1993 , p. 26.
- ^ Ћирковић 2006 , p. 79.
Fuentes
- Zhivot (1971). Revista de Macedonia . Kulturen Zhivot.
- Popović, Dušan J. (1990). Srbi u Vojvodini . Matica srpska. ISBN 9788636301753.
- Mirčetić, Dragoljub (1994). Vojna istorija Niša: deo 1. Od najstarijih vremena do prvog srpskog ustanka. deo 2. U sredjem veku (700-1459). deo 3. U razdoblju Turske vlasti (1459-1878) . Prosveta. ISBN 9788774551522.
- Maletić, Mihailo (1968). Vojvodina: Znamenitosti i lepote . Književne novine.
- Pajić, Tomislav (1973). Bor i okolina: prošlost i tradicionalna kultura . Skupština opštine.
- Muzej (1968). Annuaire de la ville de Beograd . Izd. Muzej grada Beograda.
- Cerović, Ljubivoje; Stepanov, Ljubomir (2000). Srbi u Rumuniji . Savez Srba u Rumuniji. ISBN 9789739965712.
- umetnosti, Srpska akademija nauka i (1911). Posebna izdanja .
- Зборник (1992). Зборник Матице српске за историју . Матица.
- Andrić, Ljubisav (1991). Seoba u sporovima . Književna zajednica Novog Sada. ISBN 9788673312286.
- Mirčetić, Dragoljub (1994). Vojna istorija Niša: deo 1. Od najstarijih vremena do prvog srpskog ustanka. deo 2. U sredjem veku (700-1459). deo 3. U razdoblju Turske vlasti (1459-1878) . Prosveta. ISBN 9788774551522.
- Radonić, Jovan (1911). Grof Đorđe Branković, izabrani despot srpski u Budimu . Matica srpska.
- Вукићевић, Даница; Ћирковић, Симо Ц (2006). Српска породична енциклопедија . Народна кјнига. ISBN 9788633127332.
- Gavrilović, Slavko (1993). Iz istorije Srba u Hrvatskoj, Slavoniji i Ugarskoj: XV-XIX vek . Filip Višnjić . ISBN 9788673631264.
- Kolundžija, Zoran (2008). Vojvodina: Od najstarijih vremena do velike seobe . Prometej. ISBN 9788651503064.