Yvo Gaukes (latín: Yvonis; también Yves, Ivo) (c. 1660-1738) fue un médico prominente que ejerció en Emden y puede contarse entre los iatromatemáticos de su tiempo. En su publicación teórica más conocida, Dissertatio de medicina ad certitudinem mathicam evehenda (1712), desarrolló una teoría médica basada en el cartesianismo , proponiendo tamaños y formas para los componentes principales de los Cuatro Humor basados en estas consideraciones fundamentalmente filosóficas. Gaukes también popularizó Species Lignorum , una variante de los numerosos extractos de madera de Guaiacum que se habían utilizado para tratar la sífilis desde finales del siglo XVI.
La mayoría de los trabajos de Gaukes en medicina clínica, que se publicaron en gran parte en Groningen y Amsterdam, se limitan a informes de casos.
Obras de Yvo Gaukes
- Disputatio medica inauguralis de epilepsia (1695)
- Yvonis Gaukes (1700). Praxis chirurgico-medica, experimentis propriis, iisque infinitis, viginti sex annorum Spatio, et quod excurrit, magno negociación collecta in qua morborum qui, ob vitia succorum sanguinem antecedentium et ipsius quoque sanguinis contingunt, causae, phaenomena atque curationes ... describuntur
- Praxis medico-chirurgica racionalis, seu observaciónes medico-chirurgicae, ratiociniis philosophicis illustratae. Eikas prima, continens impactus e faecibus alvinis pituita intestinali, ac sanguine male constitutis oriundos (1700)
- Dissertatio de medicina ad certitudinem mathicam evehenda: continens certa hujus artis principia, & quomodo ex iis omnia mechanice, & methodo mathica demostrari possint. In eä quoque habentur diversa, cum aliorum, tum maxime Cartesii & Newtoni de rebus philosophicis sententiae sic, ut justo cuilibet veritatis arbitro apparere queat, uter ex his viris acutissimis felicius rem actu tetigerit (1712)
Referencias
- Brockhaus Allg. Enzyklopädie der Wissenschaften und Künste. 55. Theil. Gaukes-Gefreiter. pag. 1. Leipzig 1852