Los Annibaldi eran una poderosa familia de barones de Roma y Lazio en la Edad Media . Comenzaron a cobrar protagonismo en el siglo XIII con el favor de los papas Gregorio IX y Alejandro IV , en el vacío dejado por los condes de Tusculum . Sin embargo, en los últimos años del mismo siglo fueron abrumados por los Caetani .
La figura más destacada de la familia fue Riccardo Annibaldi (1210-1276), [1] que fue creado cardenal en 1237 por Gregorio IX, [2] y compró el feudo de Molara . Otras líneas familiares distintas a la que se originó con Riccardo fueron las de Monte Compatri , Castel Zancato y del Coliseo . Riccardo fue el primer protector de la Orden de los Agustinos .
↑ Agostino Paravicini Bagliani, Cardinali di curia e cardinalizie "familiae". Dal 1227 al 1254 Volumen I, p. 149, dice que murió el 4 de septiembre de 1276. Según el "Liber Annualium di S. Spirito in Saxia", su aniversario fue el 4 de octubre: P. Egidi (ed.), Necrologi e libri affini della Provincia romana , I , 152.
↑ Conradus Eubel, Hierarchia catholica medii aevi I, editio altera (Monasterii 1913), p. 6.
^ "D'altra parte, fonti anche antiche affermano che l'A., Entrato ancor giovane tra i domenicani nel convento romano di S. Sabina, dopo i primi studi - verosimilmente già sacerdote - fu inviato per i gradi accademici a Parigi e qui la sua presenza è accertata solo dopo il 1255. " http://www.treccani.it/enciclopedia/annibaldo-annibaldi_(Dizionario-Biografico)/ Consultado el 22 de junio de 2011
↑ Conradus Eubel, Hierarchia catholica medii aevi I, editio altera (Monasterii 1913), p. 8. Antonio Senensi, Chronicon Fratrum Ordinis Praedicatorum (París 1585) 114 y 157: " Hoc tempore etiam frater Annibaldus Romanus ex magistro sacri Palatii, per Urbanum Quartum Cardinalis factus, sub titulo 12 Apostol. Vir fuit eruditionis eximiae, & vitae probatissimae. Obiit en Vrbe Veteri, anno Domini 1272, et ibi requescit in conventu nostro . "
Fuentes
Fedele Savio, SJ, "Gli Annibaldi di Roma nel secolo XIII", Studi e documenti di storia e diritto 17 (1896) 353–363.
Francis Roth, OESA, "Il Cardinale Riccardo Annibaldi, Primo Prottetore dell 'Ordine Agostiniano", Augustiniana 2 (1952) 26–60.
Francis X. Roth, Cardenal Richard Annibaldi, primer protector de la Orden Agustina, 1243-1276: un estudio de la orden antes y después de su Gran Unión en 1256 (Lovaina: Nova et Vetera, 1952-1954).
Robert Brentano, Roma antes de Avignon: una historia social de la Roma del siglo XIII (Nueva York: Basic Books 1974).
Marc Dikmans, "D 'Innocent III à Boniface VIII. Histoire des Conti et des Annibaldi", Bulletin de l' Institut historique belge de Rome 45 (1975) 19-211.
Sandro Carocci, Baroni di Roma: Dominazioni signorili e lignaggi aristocrati nel Ducento e nel primo Trecento (Roma: Istituto storico italiano per il Medio Evo, 1993) [Colección de l'École française de Rome, 181].
Mathias Thumser, Rom und der römische Adel in der späten Stauferzeit (Tubinga: Niemeyer 1995).
Sandro Carocci, La nobiltà romana nel medioevo (Roma: Ecole française de Rome, 2006).
Valter Lori, Storia di famiglie romane (Valter Lori 2015).