Benedikt Benko Vinković [1] ( latín : Benedictus II Vinkovich ) [2] (1581 - 2 de diciembre de 1642) fue un prealto croata de la Iglesia Católica que sirvió como obispo de Pécs (1630-1637) y arzobispo de Zagreb (1637 -1642). [3]
Benedikt Vinković | |
---|---|
Nació | 1581 |
Fallecido | 2 de diciembre de 1642 |
Nacionalidad | Habsburgo, otomano |
Otros nombres | Benedictus II Vinkovich |
Ocupación | Obispo católico |
Vida temprana
Vinković nació en 1581 en Jastrebarsko (o Jaska). Mientras que algunas fuentes contemporáneas dicen que sus padres Petar y Magdalena eran campesinos libres, otras fuentes, incluido Toma Kovačević, afirman que eran siervos. [4] Durante sus primeros años, Vinković fue educado por jesuitas en seminarios en Erdelj, Zagreb y Viena . [1] [5] En 1606 Vinković se convirtió en rector del Ilyrian College en Bolonia , [5] y en 1608 recibió un doctorado en filosofía. [2]
En 1611 Vinković se convirtió en archidiácono de Čazma , y en 1612 se convirtió en archidiácono de Komarnica. [4] En 1619, Vinković sirvió como enviado de la Dieta croata enviado al Emperador para discutir asuntos relacionados con los serbios . [ aclaración necesaria ] [6] En 1622, fue nombrado archidiácono de la catedral. [4]
Debido a las políticas del Vaticano sobre los territorios controlados por los otomanos en Europa, varios sacerdotes jesuitas que hablaban con fluidez diferentes idiomas eslavos fueron nombrados para puestos más altos en la iglesia católica. Vinković fue nombrado obispo en Pécs, controlado por los otomanos, en 1630. Además de su lengua materna, también utilizó el latín y el húngaro en sus correspondencias. [7] Vinković fue un partidario de las actividades de contrarreforma de Martin Borković en Međimurje . [8]
Según el historiador serbio Slavko Gavrilović, Vinković (y Petar Petretić ) escribieron numerosos textos inexactos destinados a incitar al odio contra los serbios y los cristianos ortodoxos orientales, algunos de los cuales incluían consejos sobre cómo catolicizar a los serbios. [9] Vinković también apuntó al obispo de Marča , Maksim Predojević, a quien informó a la Sagrada Congregación para la Propagación de la Fe después de negarse a apoyar la conversión de la población de su obispado al catolicismo . [10]
Vinković estimó que el número de serbios en Eslavonia era de unos 74.000. [11] En 1640, Vinković solicitó la deposición de Predojević de la Curia romana en su carta de 1640 al nuncio del Papa en Viena . [11] Vinković afirmó que Predojević estaba subordinado a él y Vinković esperaba recibir algunos ingresos de él. [12] También tenía la intención de nombrar a Rafael Levaković como obispo de Marča en lugar de Predojević. [13]
Ese mismo año informó que los serbios todavía usaban la escritura cirílica . [14] En una carta de 1673, Vinković informó que algunos serbios de Istria , Senj y Vinodolski se habían convertido al catolicismo. [15]
Referencias
- ↑ a b Sakcinski , 1869 , p. 125.
- ↑ a b (Croacia) 1966 , p. 36.
- ^ Kampuš y Karaman 1995 , p. 137.
- ↑ a b c Batelja , 1995 , p. 315.
- ↑ a b Horvat , 1944 , pág. 67.
- ^ Штампарија 1922 , p. 211.
- ^ Kiadó 1997 , p. 1.
- ↑ Krasić , 2009 , p. 147.
- ^ Gavrilović 1993 , p. 30.
- ↑ Kašić , 1967 , p. 49.
- ↑ a b akademija , 1995 , p. 10.
- ^ Ćorović y Petrović , 2006 , p. 453.
- ↑ Kašić , 1988 , p. 144.
- ↑ Milosavljević , 2002 , p. 419.
- ^ Žutić 1997 , p. 14.
Fuentes
- Kampuš, Ivan; Karaman, Igor (1995). Zagreb a través de mil años: de asentamientos antiguos a ciudad moderna . Školska knj. ISBN 9789530605855.
- Kiadó, Mikszáth (1997). Etnografija Hrvata u Mađarskoj .
- Kašić, Dušan Lj (1967). Srbi i pravoslavlje u Slavoniji i sjevernoj Hrvatskoj . Savez udruženja pravosl. sveštenstva SR Hrvatske.
- akademija (1995). Zbornik o Srbima u Hrvatskoj . Srpska akademija nauka i umetnosti. ISBN 9788670250550.
- Ćorović, Vladimir ; Petrović, Dragoljub S (2006). Историја Срба . Dom i škola. ISBN 9788683751303.
- Gavrilović, Slavko (1993). Iz istorije Srba u Hrvatskoj, Slavoniji i Ugarskoj: XV-XIX vek . Filip Višnjić . ISBN 9788673631264.
- tisak (1917). Djela Jugoslavenske akademije znanosti i umjetnosti . Tisak Dioničke tiskare.
- Batelja, Juraj (1995). Zagrebački biskupi i nadbiskupi . Školska knj.
- штампарија (1922). Прилози за књижевност, језик, историју и фолклор . Државна штампарија Краљевине Срба, Хрвата и Словенаца.
- Sakcinski, Ivan Kukuljević (1869). Književnici u Hrvatah iz prve polovine XVII vieka s ove strane Velebita. [Con 23 autógrafos en facsímil.] . Štamparija Dragutina Albrechta.
- Žutić, Nikola (1997). Rimokatolička crkva i hrvatstvo: od ilirske ideje do velikohrvatske realizacije 1453-1941 . ISI.
- Horvat, Rudolf (1944). Poviest Međimurja . Hrvatski Rodoljub.
- (Croacia), Iglesia Católica. Arquidiócesis de Zagreb (1966). Šematizam Zagrebačke Nadbiskupije . Nadbiskupski duhovni stol.
- Krasić, Stjepan (2009). Počelo je u Rimu: Katolička obnova i normiranje hrvatskoga jezika u XVII. stoljeću . Matica Hrvatska. ISBN 978-953-6316-76-2.
- Društvo (1996). Istorijski glasnik: órgano Društva istoričara SR Srbije . Društvo.
- Milosavljević, Petar (2002). Srbi i njihov jezik: hrestomatija . Trebnik.
- Kašić, Dušan Lj (1988). Srpska naselja i crkve u sjevernoj Hrvatskoj i Slavoniji . Savez udruženja pravoslavnih sveštenika SR Hrvatske.
enlaces externos
- Perfil , sitio web de la Arquidiócesis de Zagreb; consultado el 8 de enero de 2017.