Demofoonte es una ópera en tres actos del compositor checo Josef Mysliveček . Fue el primer escenario del compositor de este libreto popular de Metastasio producidoporprimera vez en 1733 (era común en la segunda mitad del siglo XVIII que los compositores colocaran los textos metastasianos dos o más veces). Este escenario se mantiene notablemente cercano al drama original de su época (era costumbre alterar los textos metastasianos mucho tiempo después de sus interpretaciones originales), pero el papel de Timante se amplió para resaltar el talento de su intérprete, el distinguido soprano masculino. Gaetano Guadagni . Todas las óperas de Mysliveček son del tipo serio en italiano que se conoce como ópera seria .
Demofoonte | |
---|---|
Ópera de Josef Mysliveček | |
Libretista | Metastasio |
Idioma | italiano |
Estreno | 17 de enero de 1769 Teatro San Benedetto de Venecia |
Historial de desempeño
La ópera se representó por primera vez en el Teatro San Benedetto de Venecia el 17 de enero de 1769. Tuvo mucho éxito cuando apareció. De hecho, el primer biógrafo del compositor, František Martin Pelcl, afirmó que los nobles venecianos hacían cola fuera del teatro para aplaudir su talento. [1] El papel de Timante en esta producción fue interpretado por el gran castrato Gaetano Guadagni durante la última parte de su larga carrera. De Mysliveček segunda versión de Demofoonte estrenada en el Teatro San Carlo , Nápoles en 1775.
Conexión con Mozart
La obertura compuesta para la ópera es el aspecto más interesante de la producción, ya que fue admirada extravagantemente por el joven Wolfgang Amadeus Mozart . En una breve nota escrita a su hermana desde Milán el 22 de diciembre de 1770, le pidió urgentemente que averiguara si había una copia disponible en Salzburgo. [2] De lo contrario, prometió llevarse una copia a casa. Mozart utilizó la obertura como fuente de motivos musicales en sus propias composiciones durante años. No hay otra música atribuible que no sea de Mozart en toda la correspondencia de Mozart, excepto las notas del comienzo de la primera parte del violín de esta obertura que fueron copiadas por Mozart para ayudar a su hermana a identificarla.
Roles
Papel | Tipo de voz | Reparto de estreno, 17 de enero de 1769, Teatro San Benedetto, Venecia |
---|---|---|
Demofoonte, rey de Tracia | tenor | Francesco Zanetti |
Dircea, esposa secreta de Timante | soprano | Anna de Amicis-Buonsollazzi |
Timante, que se cree que es el hijo de Demofoonte y príncipe hereditario de Tracia | castrato mezzosoprano | Gaetano Guadagni |
Creusa, princesa de Frigia, prometida de Timante | soprano | Marianna Lombardi |
Cherinto, hijo de Demofoonte, enamorado de Creusa | castrato soprano | Giovanni Ripa |
Matusio, se cree que es el padre de Dircea | tenor | Francesco Sandali |
Adrasto, capitán de la guardia real | castrato soprano | Giovanni Caffariello |
Sinopsis
El rey tracio Demofoonte pregunta al oráculo de Apolo cuánto tiempo continuará la práctica del sacrificio anual de una virgen. La respuesta es desconcertante: "mientras el usurpador inocente se siente en el trono". El noble Matusio intenta proteger a su hija Dircea de ser sacrificada. Él y Demofoonte no saben que Dircea está casada en secreto con Timante, el hijo de Demofoonte y heredero del trono. Demofonte quiere que Timante se case con Creusa, una princesa de Frigia . El hermano menor de Timante, Cherinto, la acompaña al reino de Tracia, sin embargo, se enamora de ella. Al conocer a Creusa, Timante admite que no puede casarse con ella, pero no explica por qué.
Dircea ha sido capturada mientras intentaba huir del país y encarcelada, y Demofoonte ordena el sacrificio inmediato de Dircea. Timante intenta liberarla pero sin éxito. También está preso. Creusa le pide piedad a Demofoonte. El rey libera a Timante y Dircea, y Timante decide ceder el trono a favor de Cherinto.
De repente, encuentran una carta que revela que Dircea es la hija de Demofoonte, lo que hace que Timante y Dircea sean hermanos. Timante está desesperado y trata de evitar a Dircea. Sin embargo, otra carta revela que Timante es el hijo de Matusio. Todos estan contentos. El matrimonio de Timante y Dircea se vuelve legal, y Cherinto es el verdadero príncipe heredero y puede casarse con Creusa. No se sacrifican más vírgenes, ya que Timante ya no es el "usurpador inocente del trono".
Piezas Vocales
Acto I, escena 1 - Aria de Matusio, "O più non tremar non voglio"
Acto I, escena 2 - Aria de Dircea, "In te spero o sposo amato"
Acto I, escena 3 - Aria de Demofoonte, "Per lei fra l'armi "
Acto I, escena 4 - Aria de Timante," Sperai vicino al lido "
Acto I, escena 7 - Aria de Creusa," Non curo l'affetto "
Acto I, escena 8 - Aria de Cherinto," Balena en quel sembiante "[un texto no
metastásico ] Acto I, escena 12 - Aria de Dircea," Padre, perdona, o pene "
Acto I, escena 14 - Recitativo acompañado de Timante," Infelice Dircea "
Acto I, escena 14 - Cavatina de Timante, "Ah no, bell'idol mio"
Acto I, escena 14 - Aria de Timante, "Che fiero tormento" [un texto no metastásico]
Acto II, escena 1 - Aria de Creusa, "Tu sai chi son tu sai"
Acto II, escena 2 - Aria de Timante, "Prudente mi chiedi?"
Acto II, escena 4 - Aria de Matusio, "Vado, ma d'una figlia" [un texto no
metastásico ] Acto II, escena 6 - Aria de Dircea, "Se tutti i mali miei"
Acto II, escena 7 - Aria de Cherinto, "No, non chiedo amate stelle"
Acto II, escena 10 - Aria de Demofoonte, "Perfidi, già che in vita"
Acto III, escena 1 - Aria de Adrasto, "Non odi consiglio?"
Acto III, escena 4 - Recitativo acompañado para Timante, "Misero me"
Acto III, escena 5 - Dúo para Dircea y Timante, "La destra ti chiedo" [un texto no
metastásico ] Acto III, escena 5 - Aria de Timante, "Misero pargoletto"
Acto III, escena 7 - Aria de Dircea, "Che mai risponderti"
Acto III, escena 11 - Coro, "Par maggiore ogni diletto"
Grabación
- La obertura del Demofoonte de 1769 de Mysliveček está incluida en una colección de sinfonías y oberturas del compositor grabadas por L'Orfeo Barockorchester, Michi Gaigg, director, CPO 777-050 (2004).
Ver también
Referencias
- Notas
- Fuentes
- Freeman, Daniel E . Josef Mysliveček, "Il Boemo" . Sterling Heights, Michigan: Harmonie Park Press, 2009.
enlaces externos
Puntuación del Acto I en manuscrito disponible para ver y descargar en http://www.internetculturale.it
(Subcategoría: Contenidos digitales)