El Atmashatakam ( आत्मषट्कम् , ātmaṣatkam ), también conocido como Nirvanashatkam (निर्वाणषट्कम्, Nirvāṇaṣatkam ), [1] es una composición no dualista (advaita) que consta de 6 versos o ślokas (y por eso el nombre "sataka significa 100.100 poemas y seis versos de largo) en sánscrito , escrito por el filósofo hindú Adi Shankara que resume las enseñanzas básicas del Advaita Vedanta , o las enseñanzas hindúes del no-dualismo, fue escrito alrededor del 788-820 EC.
Se dice que cuando Ādi Śaṅkara era un niño de ocho años y deambulaba cerca del río Narmada, buscando encontrar a su guru, se encontró con el vidente Govinda Bhagavatpada, quien le preguntó: "¿Quién eres tú?". El niño respondió con estas estrofas, que se conocen como "Nirvāṇa Shatkam" o Ātma Shatkam ". Swami Govindapada aceptó a Ādi Śaṅkara como su discípulo. Se dice que los versos son valiosos para progresar en las prácticas de contemplación que conducen a la Autorrealización.
( Devanagari : मनोबुद्ध्यहंकार चित्तानि नाहं न च श्रोत्रजिह्वे न च घ्राणनेत्रे। न च व्योम भूमिर्न तेजो न वायुः चिदानन्दरूपः शिवोऽहम् शिवोऽहम् ।। 1 ।। )
( Tamil : மனோ புத்தி அஹங்கார சித்தா நினாஹம், நச ஸ்ரோத்ர ஜிஹ்வே நச க்ஹ்ராண நேத்ரே | நச வ்யோம பூமிர் ந தேஜோ ந வாயு, சித்தானந்தா ரூப ஷிவோஹம் ஷிவோஹம் ||)
( Telugu : మనో బుధ్యహంకార చిత్తాని నాహం న చ శ్రోత్ర జిహ్వే న చ ఘ్రాణనేత్రే | న చ వ్యోమ భూమి ర్న తేజో న వాయుః చిదానంద రూపః శివోహం శివోహం ||)
( Kannada : ಮನೋಬುದ್ಧ್ಯಹಂಕಾರ ಚಿತ್ತಾನಿನಾಹಂ, ನ ಚ ಶ್ರೋತ್ರಜಿಹ್ವೇ ನ ಚ ಘ್ರಾಣನೇತ್ರೇ | ನ ಚ ವ್ಯೋಮ ಭೂಮಿರ್ನತೇಜೋ ನ ವಾಯುಃ, ಚಿದಾನಂದರೂಪಃ ಶಿವೋಹಂ ಶಿವೋಹಂ ||)