La Crónica de Cetinje (en serbio : Цетињски љетопис / Cetinjski ljetopis ) es una colección de manuscritos (cartas, documentos, informes y poemas) compilados por Vasilije Petrović, quien le agregó algunos de sus propios escritos. Contiene 81 hojas de dimensiones 32 cm x 21,5 cm. Se conserva en el monasterio de Cetinje. Hay otras versiones de esta colección (en Odessa , San Petersburgo , etc.) [1]que no son idénticos al original porque los textos originales fueron transcritos por diferentes personas en diferentes momentos. El primer erudito que utilizó esta crónica como fuente para sus obras fue Vasilije Petrović, quien la utilizó para su trabajo sobre la historia de Montenegro, publicado en Moscú en 1754.
Crónica de Cetinje ( Cetinjski ljetopis ) | |
---|---|
Monasterio de Cetinje | |
También conocido como | Crónica montenegrina |
Tipo | Biografía de Skanderbeg Charters |
Lugar de origen | Monasterios ortodoxos en Zeta Plain |
Idioma (s) | Eslavo eclesiástico |
Autor (es) | Desconocido |
Compilado por | Vasilije Petrović |
Tamaño | 32 cm x 21,5 cm |
Texto | cirílico |
Adiciones | por Vasilije Petrović |
´Hay varias transcripciones conservadas de esta colección de manuscritos. El original se conserva en el monasterio de Cetinje . Una versión fue entregada en 1830 por Njegoš al coleccionista polaco Kucharski. Después de la muerte de Kucharski, fue comprada por la Universidad de Odessa . [2]
Nombre
El nombre del libro que está escrito en sus portadas es Крусоволь . [3] Hasta finales del siglo XIX se le conocía como la "Crónica montenegrina" ( Crnogorski ljetopis ) o el " Chrysobull de Crnojević " ( Krusovolj Crnojevića ). Debido a que se conserva en el monasterio de Cetinje , construido por Ivan Crnojević en 1484, se le conoce como la "crónica de Cetinje".
Fondo
Después de que el Imperio Otomano capturara Skadar en 1479, Ivan Crnojević trasladó su corte de Zeta Plain de fácil acceso a las montañas donde construyó su corte (1482) y el monasterio de Cetinje (1484). [4] Se llevó una notable colección de manuscritos a la nueva corte y al monasterio durante el éxodo de las iglesias en la llanura. [5] A finales del siglo XV, el monasterio de Cetinje se convirtió en un importante centro de recopilación y transcripción de cartas antiguas y otros libros. [6] La crónica de Cetinje es una versión más larga y complementada de la Studenica Chronicle (Studenički letopis), escrita en el segundo cuarto del siglo XV. [7]
Contenido
Oda a Nemanja
Oh Simeón, el santo Nemanja,
Padre de numerosos parientes, dejaste excelentes herederos que glorificaron a Serbia con el reino, muchas iglesias construyeron, su patria iluminada. Los turcos conquistaron tu patria, muchas de nuestras iglesias destruidas. ¡Levántense los santos reyes serbios, recen una oración a Cristo Rey, derriben la fe musulmana, expulsenla de su patria! ¡Ayuda al emperador cristiano, revive tu patria! Obispos serbios, no descansen, pero recen a Dios toda la noche El imperio de los serbios para restaurar
¡Para glorificarlo con justicia y bendición! [8]
Biografía de Skanderbeg
El primer manuscrito de la crónica es la biografía de Skanderbeg , que es la mayor parte de la crónica. [9] Es la traducción del trabajo de Barleti sobre Skanderbeg que se abrevia durante la traducción o durante la transcripción realizada por Vasilije. [10] Una nota al final de esta transcripción dice que el autor del texto es "Marin de Shkodër de origen eslavo" (Марин Скадранин, родом Словен / Marin Skadarski, rodom Sloven ). [11] [12]
Otros documentos y escritos
La crónica de Cetinje también contiene cartas y otros documentos transcritos por Vasilije III Petrović-Njegoš (total o parcialmente) y emitidos por varios gobernantes de Montenegro. [13]
Contiene la carta de Stefan el Primero-Coronado de 1212 en la que presenta una lista de iglesias que construyó en Kotor y Prevlaka . [14] Cetinje Chronicle también contiene la carta de Ivan Crnojević de 1485 en la que registró su donación de tierras y propiedades al monasterio de Cetinje . [15]
Una transcripción de la bula de oro de 1485 de Ivan Crnojević por la que estableció el monasterio de Cetinje es parte de la crónica de Cetinje. [dieciséis]
Vasilije escribió una nota dentro de esta crónica que describe la batalla de Carev Laz en 1712. [17]
Ver también
Referencias
- ^ "Nastajanje, čuvanje i korišćenje arhivske građe za vrijeme vladika iz raznih plemena i prvih Petrovića" . Državni Arhiv Crne Gore. 2011. Archivado desde el original el 5 de marzo de 2016 . Consultado el 13 de agosto de 2012 .
Prijepisa Cetinjskog ljetopisa nalazimo u Rusiji (Odesa, Petrogrado ...), Bugarskoj i drugim zemljama.
- ↑ Martinović, 1962
U nauci su poznata dva cetinjska ljetopisa, od kojih se jedan ne nalazi u Manastiru cetinjskom. Oni su sadržajem različiti, iako se ne isključuju. Razlika je među njima u vremenu pisanja. Prvi doseže do kraja XV vijeka. Njega je proučavao Vatroslav Jagić, prema rukopisu br. 104 Biblioteke Odeskog univerziteta. On se nalazi u zaostavštini poljskog slaviste A. Kuharskog, koju je otkupio Novorosijskij univerzitet u Odesi.
- ↑ Martinović, 1962
"Цетињски љетопис" је рукописна књига која се чува у Цетињском манастиру и на чијој насловној кусшевил
- ^ Brozović, Dalibor (1999). Hrvatska enciklopedija . Leksikografski zavod "Miroslav Krleža". pag. 500. ISBN 9789536036325. Consultado el 13 de agosto de 2012 .
Razvoj započinje potkraj XV. S t. kada je Ivan Crnojević, povlačeći se pred Osman- lijama iz Zetske ravnice u nepristupačna brda, ondje podignuo dvor (1482) i manastir (1484)
- ^ Rellie, Annalisa (2012). Montenegro . Bucks: Guías de viaje Bradt. pag. 83. ISBN 978-1-84162-381-8. Consultado el 13 de agosto de 2012 .
- ^ "Nastajanje, čuvanje i korišćenje arhivske građe za vrijeme vladika iz raznih plemena i prvih Petrovića" . Državni Arhiv Crne Gore. 2011. Archivado desde el original el 5 de marzo de 2016 . Consultado el 13 de agosto de 2012 .
Od kraja XV vijeka pa nadalje crnogorski mitropoliti nastavili su da sakupljaju i čuvaju dragocjenosti, stare dokumente, rukopisne i štampane knjige. Isto tako nastavlja se i sa prepisivačkom aktivnošću u Cetinjskom manastiru ...
- ^ Ređep, Jelka (2003). "La leyenda de Kosovo" (PDF) : 258. Archivado desde el original (PDF) el 24 de junio de 2008 . Consultado el 15 de agosto de 2012 . Cite journal requiere
|journal=
( ayuda ) - ^ "Oda del obispo Vasilije a Nemanja" . Njegos.
- ↑ Martinović, 1962
Najviše prostora u "Ljetopisu" zauzima zapis "Povijest o Skender begu Černojeviću va svetom kršteni narečenom Georgiju".
- ^ Petrović, Vasilije ; Radmilo Marojević (1985) [1754], Istorija o Crnoj Gori [ Historia de Montenegro ] (en serbio), Podgorica: Leksikografski zavod Crne Gore, p. 133, OCLC 439864504 ,
Није познато када је и ко превео или само прерадио већ учињени словенски превод словенски превод аровенски превод Бовенски превод аровенски превод аровенски превод аровенски превод аровенски превод аровенски превод арупурицен Да ли сам Василије Петровић који је преписивао текстове тога љетописа. Приметно је да је ова "историја о Скендербегу" у Љетопису скраћена, ... Рукопис је Василијев.
- ↑ Martinović, 1962
Rukopis se završava na str. 30a; napomenom da je ovo pisao Marin Skadranin, rodom esloveno, "na u latinskom jeziku velmi učen".
- ^ Petrović, Vasilije ; Radmilo Marojević (1985) [1754], Istorija o Crnoj Gori [ Historia de Montenegro ] (en serbio), Podgorica: Leksikografski zavod Crne Gore, p. 133, OCLC 439864504 ,
Овом Повијешћу и почиње Љетопис, до стр. 30а, гдје стоји напомеана да је ово написао Марин Скадранин, родом Словен на "на (!) У латинскоу вечнмик.
- ^ "Nastajanje, čuvanje i korišćenje arhivske građe za vrijeme vladika iz raznih plemena i prvih Petrovića" . Državni Arhiv Crne Gore. 2011. Archivado desde el original el 5 de marzo de 2016 . Consultado el 13 de agosto de 2012 .
Cetinjski ljetopis je specifičan jer su u njega umetnuti prijepisi povelja crnogorskih vladara. Vladika Vasilije je, u cjelini ili fragmentarno, prepisao sve povelje Crnojevića koje su mu bile dostupne.
- ^ Malbaša, Predrag. Manastir i crkva sv. Mihaila na Prevlaci . pag. 17 . Consultado el 12 de agosto de 2012 .
Zaključujući po komentaru uz ovaj podatak on je preuzet iz Ce-tinjskog ljetopisa gdje se nalazi apokrifna povelja Stefana Prvovjenča-nog iz 1212. godine. U ovoj povelji Stefan govori da je sazidao u Ko-toru: Crkvu sv. Trifuna, hram Vavedenja prečiste Bogorodice, Crkvu jevanđeliste Luke i na Prevlaci hram Arhistratiga Mihaila.
- ^ Bogićević, Čedomir (2010). Crnogorski pravno istorijski rječnik (en serbio). Lista de Službeni Crne Gore. pag. 188. ISBN 9788674420737. Consultado el 13 de agosto de 2012 .
Najpoznatija je hrisovulja iz 1485. g., Objavljena u Cetinjskom Ljetopisu, kojom je Ivan Crnojević darovao imanje i dobra Cetinjskom manastiru i poklone crkvi.
- ^ Popović, Predrag (2011), Budimir Dubak (ed.), Crnogorski identitet, zbornik dokumenata o jeziku, narodu i vjeri (PDF) (en serbio), Podgorica: Matica Srpska, društvo članova u Crnoj Gori, p. 46, Archivado desde el original (PDF) en 2012-06-16 , recuperado 14/08/2012 ,
Извод из Хрисовуље Ивана Црнојевића написане 1485. године, из књиге преводиоца и приређивача др. Божидара Шекуларца Црногорски анали или Цетињски љетопис, Цетиње, 1996, стр.95-103
- ^ Jovićević, Vladimir (10 de febrero de 2007). "Vladika Danilo, vizionar slobode i državnosti" . Dan (en serbio): 8 . Consultado el 13 de agosto de 2012 .
Mitropolit Vasilije Petrović unio je u "Cetinjski ljetopis" bilješku o borbina Carevom lazu 1712. godine, skoro 50 godina poslije događaja. "Va ljeto 1712. godine posjekoše Černogorci Turke u Carev laz no sila turska odolje i dođoše na Cetinje iraskopaše crkvu i manastir".
Fuentes
- Martinović, Niko S. (1962), Cetinjski ljetopis [ Crónica de Cetinje ] (en serbio), Cetinje: Izd. Centr. nar. biblioteke NR Crne Gore, OCLC 7185102 , archivado desde el original el 4 de noviembre de 2013