Teodosio II ( griego : Θεοδόσιος Β΄ ), apellido laico Christianopoulos (Χριστιανόπουλος) sirvió como Patriarca Ecuménico de Constantinopla entre 1769 y 1773.
Su Santidad Teodosio II | |
---|---|
Patriarca ecuménico de Constantinopla | |
Iglesia | Iglesia de Constantinopla |
Diócesis | Constantinopla |
Ver | Patriarcado ecuménico |
Instalado | 22 de abril de 1769 |
Término terminado | 27 de noviembre de 1773 |
Predecesor | Melecio II |
Sucesor | Samuel |
Detalles personales | |
Nombre de nacimiento | Christianopoulos (Χριστιανόπουλος) |
Nació | Creta desconocida |
Fallecido | después de 1776 Estambul |
Denominación | Iglesia ortodoxa oriental |
Ocupación | Patriarca ecuménico |
Biografía
Nació en Creta , donde fue padre superior. Se desempeñó como jefe de la Iglesia de San Jorge en Estambul . Más tarde fue elegido obispo de Ierissos y Monte Athos , y en 1767 obispo metropolitano de Tesalónica . Fue elegido Patriarca el 11 de abril de 1769, en un momento en que los cristianos fueron perseguidos tras la retirada de las fuerzas rusas tras la revuelta de Orlov . Muchos cristianos habían ayudado a los rusos, siguiendo las exhortaciones del ex Patriarca Serafín II y otros clérigos. Teodosio hizo esfuerzos para salvar los monasterios del Monte Athos de la demolición, liberó prisioneros, apoyó escuelas y monasterios y, con la cooperación del Patriarca de Jerusalén Sofronio V , logró mantener Tierra Santa bajo la jurisdicción de la Iglesia Ortodoxa Oriental . Por último, trató de dar una solución conciliadora [1] al problema de los Kollyvades del Monte Athos.
Se vio obligado a dimitir el 16 de noviembre de 1773, tras las maquinaciones del metropolitano de Prussa , Meletius. Se retiró al monasterio de Kamariotissa en Heybeliada . En 1776, habiendo perdido por completo la vista, regresó a Estambul, donde residió hasta su muerte.
Referencias
- ^ "Οἱ μὲν ἐν Σαββάτῳ τελοῦντες τα τῶν ἀποιχομένων μνημόσυνα καλῶς ποιούσιν , ὡς τὴν ἀρχαίαν παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας φυλάσσοντες, οἱ δὲ ἐν Κυριακῇ οὐχ ὑπόκεινται κρίματι [...] Περὶ δὲ τοῦ πυκνότερον ἢ βραδύτερον προσέρχεσθαι τὴ μεταλήψει τῶν ἀχράντων μυστηρίων , φαμέν, ὅτι χρόνος μὲν οὐχ ἄριστοι, ἀναγκαῖα δὲ πάντως ἡ διὰ τῆς θείας μετανοίας καὶ ἐξομολογήσεως προετοιμασία . Καὶ οἱ μὲν ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ κηρύγματος χριστιανοὶ προσήρχοντό τη τῶν θείων μυστηρίων μεταλήψει καθ ἐκάστην Κυριακήν , οἱ δὲ μετὰ ταῦτα ἐν τεσσαράκοντᾳ ἠμέραις προευτρεπιζόμενοι διὰ τῆς μετανοίας , οὕτω προσήρχοντο . Διὸ ἕκαστος, εἰ ἄξιος, παραβαλλέττω ἑαυτὸν ἐν τοὶς πρώτοις, εἰ δὲ μή, τοὶς δευτέροις, καὶ τοῦτο γὰρ μακαριστὸν [...] Κατὰ γοῦν τὸν θεῖον Ἀπόστολον, δοκιμαζέτω ἄνθρωπος ἑαυτὸν καὶ οὕτως ἐκ τοῦ ἄρτου ἐσθιέτω καὶ ἐκ τοῦ ποτηρίου πινέτω "
Fuentes
Bibliografía
- Διονύσιος Δ. Βαλαής (DD Valais), Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Θεοδόσιος Β (Teodosio II de Constantinopla) (1762-1769), Επιστημονική Επετηρίδα της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., Νέα Σειρά, Τμήμα Θεολογίας, Τιμητικό Αφιέρωμα στον ομότιμο καθηγητή Ιωάννη Χρ . Ταρνανίδη (Anales científicos de la Escuela Teológica de la Universidad Aristóteles de Tesalónica, Nueva Serie, Departamento de Teología, Homenaje de Honor al Profesor Emérito JC Tarnanidis), 17 (2007-8), p. 15-46