Masacre de Zagaje

Masacre de Zagaje
Zagaje Suerte Brześć Lwów Cracovia Poznan Varsovia Wilno Stanisławów Ubicación de la masacre (mapa de la Segunda República de Polonia antes de la invasión germano-soviética de 1939)
Localización	Zagaje, Voivodato de Volinia , Polonia ocupada
Coordenadas	50 ° 30'0 "N 24 ° 47'0" E / 50.50000 ° N 24.78333 ° E / 50.50000; 24.78333 Coordenadas: 50 ° 30'0 "N 24 ° 47'0" E / 50.50000 ° N 24.78333 ° E / 50.50000; 24.78333
Fecha	11-12 de julio de 1943
Objetivo	Polos
Tipo de ataque	Disparos y apuñalamientos
Armas	Hachas, garrotes, bayonetas
Fallecidos	260-350
Perpetradores	Ejército insurgente ucraniano
Motivo	Anticatolicismo , Sentimiento antipolaco , Gran Ucrania , Ucranización

La masacre de Zagaje fue un asesinato en masa de polacos étnicos llevado a cabo entre el 11 y el 12 de julio de 1943 por las tropas del grupo del ejército insurgente ucraniano "Piwnicz", con la ayuda de los campesinos ucranianos, durante las masacres de polacos en Volhynia y el este de Galicia . ^[1]^[2] Aproximadamente 260 a 350 personas murieron, entre ellas mujeres y niños. El pueblo de Zagaje fue arrasado y ya no existe. Estaba ubicado en la gmina Podberezie del condado de Horochów ( powiat horochowski ) en el voivodato de Wołyń de la Segunda República de Polonia (ahora Horokhiv Raion , Ucrania). ^[3]En total, en el condado de Horochów fueron asesinados unos 4.200 polacos étnicos, ^[4] en casi cientos de lugares separados antes del final del conflicto polaco-ucraniano. ^[5] El pueblo Zagaje no debe confundirse con la colonia Zagaje, ubicada en gmina Czaruków, powiat Łuck , del mismo voivodato . ^[6]

La masacre se cometió en el transcurso del llamado Domingo Sangriento del 11 de julio de 1943 , cuando los escuadrones de la muerte de OUN-UPA asaltaron simultáneamente 99 aldeas polacas en dos condados, incluidos powiat horochowski y powiat włodzimierski. ^[7] Con el vecino powiat kowelski contado, el número aumentó a 150 asentamientos. ^[8] La mayoría de las víctimas, reunidas para los servicios dominicales regulares, fueron asesinadas en iglesias católicas polacas y en sus alrededores. ^[7]

Referencias

↑ Władysław Filar (2008), Wydarzenia wołyńskie 1939-1945. W poszukiwaniu odpowiedzi na trudne pytania. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek. ISBN 978-83-7441-884-3 .
↑ Władysław Siemaszko , Ewa Siemaszko (2000), Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945 , Warszawa, p. 380.
^ Strony o Wołyniu (octubre de 2008). "Wieś Zagaje, gmina Podberezie, powiat Horochów, woj. Wołyńskie" . Wolyn.ovh.org.
^ Wołyń naszych przodków (2016). "Powiat horochowski" . NaWolyniu.pl. Liczbę wymordowanych Polaków w powiecie horochowskim ocenia się na 4.200 osób.
^ Wołyń naszych przodków (2016). "Mapa de Powiat horochowski que muestra cientos de lugares de masacres de polacos" . NaWolyniu.pl.
^ Strony o Wołyniu (2008). "Kolonia Zagaje, gmina Czaruków, powiat Łuck, woj. Wołyńskie" . Wolyn.ovh.org.
^ a b Paweł Brojek; Joanna Wieliczka-Szarkowa; Andrzej Solak; et al. (2013). "70 rocznica Krwawej Niedzieli na Wołyniu" [El 70 aniversario del Domingo Sangriento en Volhynia]. Ogólnopolski miesięcznik ODKRYWCA. Con enlaces a artículos de origen.
^ Lesław Sajdak, PAP (11 de julio de 2015). "11 lipca 1943 roku - kulminacja zbrodni wołyńskiej" [11 de julio de 1943, culminación de la matanza de Volinia]. Dzieje.pl. W niedzielę 11 lipca 1943 r. bandy UPA jednocześnie zaatakowały 150 miejscowości powiatów włodzimierskiego, horochowskiego i kowelskiego. Do największych masakr ludności polskiej na Wołyniu doszło w Woli Ostrowieckiej (572-620 zabitych), Ostrówkach (476-520 zabitych); w Porycku (pow. Włodzimierz, dziś Pawliwka) zamordowano 200-220 Polaków.

[Filar-1] Władysław Filar (2008), Wydarzenia wołyńskie 1939-1945. W poszukiwaniu odpowiedzi na trudne pytania. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek. ISBN 978-83-7441-884-3 .

[Siemaszko-2] Władysław Siemaszko , Ewa Siemaszko (2000), Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945 , Warszawa, p. 380.

[wolyn.ovh2-3] Strony o Wołyniu (octubre de 2008). "Wieś Zagaje, gmina Podberezie, powiat Horochów, woj. Wołyńskie" . Wolyn.ovh.org.

[4] Wołyń naszych przodków (2016). "Powiat horochowski" . NaWolyniu.pl. Liczbę wymordowanych Polaków w powiecie horochowskim ocenia się na 4.200 osób.

[5] Wołyń naszych przodków (2016). "Mapa de Powiat horochowski que muestra cientos de lugares de masacres de polacos" . NaWolyniu.pl.

[6] Strony o Wołyniu (2008). "Kolonia Zagaje, gmina Czaruków, powiat Łuck, woj. Wołyńskie" . Wolyn.ovh.org.

[rocznica-7] Paweł Brojek; Joanna Wieliczka-Szarkowa; Andrzej Solak; et al. (2013). "70 rocznica Krwawej Niedzieli na Wołyniu" [El 70 aniversario del Domingo Sangriento en Volhynia]. Ogólnopolski miesięcznik ODKRYWCA. Con enlaces a artículos de origen.

[8] Lesław Sajdak, PAP (11 de julio de 2015). "11 lipca 1943 roku - kulminacja zbrodni wołyńskiej" [11 de julio de 1943, culminación de la matanza de Volinia]. Dzieje.pl. W niedzielę 11 lipca 1943 r. bandy UPA jednocześnie zaatakowały 150 miejscowości powiatów włodzimierskiego, horochowskiego i kowelskiego. Do największych masakr ludności polskiej na Wołyniu doszło w Woli Ostrowieckiej (572-620 zabitych), Ostrówkach (476-520 zabitych); w Porycku (pow. Włodzimierz, dziś Pawliwka) zamordowano 200-220 Polaków.

[1]